Volgens Rechtbank Haarlem is het een computer. Hof Amsterdam meende dat het eigenlijk toch meer een communicatiemiddel is en dus fiscaal moet worden behandelt als telefoon. Maar volgens de advocaat-generaal bij de Hoge Raad is de ‘telefoonfunctie’ toch ondergeschikt aan de overige functies en taken van het apparaat en concludeert dat de tablet een computer is. De advocaat-generaal vindt dat het hof alleen gekeken had naar de kantoorfunctie van de tablet en er geen rekening mee heeft gehouden dat de tablet kan worden uitgerust met een draadloos toetsenbord.

Verschillende opvattingen

Deze verschillende meningen maken het er niet gemakkelijker op, want onder de oude regels voor vergoedingen en verstrekkingen was het mogelijk een communicatiemiddel onbelast te vergoeden of te verstrekken als het zakelijk gebruik meer dan 10 procent bedroeg. Voor het onbelast vergoeden of verstrekken van een computer golden veel strengere eisen; het zakelijk gebruik moest dan 90 procent of meer zijn.

In de zaak die bij het hof en de Hoge Raad speelde lag het zakelijk gebruik van de verstrekte iPads onder 90 procent en hadden deze dus niet onbelast mogen worden verstrekt. De advocaat-generaal is van mening dat deze werkgever alsnog belasting moet betalen over de verstrekking.

Donkere wolken

Het wachten is nog op het eindoordeel van de Hoge Raad, maar er dreigen donkere wolken boven de werkgevers die nog een geschil hebben lopen over de verstrekking van iPads of het vergoeden van de kosten daarvan.

Let op

Per 1 januari 2015 gelden andere regels. Voor de onbelaste verstrekking geldt nu het noodzakelijkheidscriterium.