Over het hele jaar 2011 is het gemiddelde verzuim uitgekomen op 4,5 procent. Dat is hoger dan 4,3 procent verzuim in 2010, maar lager dan 4,6 procent verzuim in de eerste helft van 2011. “Die daling heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat Nederlanders in de tweede helft van 2011 somberder zijn geworden over de economie. Het is een bekend fenomeen dat verzuim lager is als het economisch tegen zit. In economisch zwaar weer houden mensen de hand op de knip en nemen ze geen financiële risico’s. Verzuim is in bedrijven waar het salaris bij ziekte niet tot 100 procent wordt aangevuld een financieel risico. Bovendien zijn mensen op een krappe arbeidsmarkt bang hun baan te verliezen,” aldus Corné Roelen, bedrijfsarts en epidemioloog bij 365/ArboNed.

 

Kleine organisatie, lager verzuim

In 2011 verzuimden mannen even vaak en even lang als vrouwen. 50-plussers meldden zich minder vaak ziek dan jongere werknemers, maar verzuimden gemiddeld wel langer. Verzuim was minder in bedrijven met een personeelssterkte van onder de 35 werknemers dan in bedrijven met 35 tot 500 werknemers. Werknemers in kleine bedrijven melden zich minder makkelijk ziek, omdat ze in een klein team direct gemist worden.

 

Psychisch verzuim

De cijfers van 365 laten zien dat er weliswaar minder vaak wordt verzuimd, maar dat het aandeel van psychisch verzuim toeneemt. In 2010 was bijvoorbeeld 17 procent van de verzuimdagen te wijten aan psychische problemen en in 2011 was dat 20 procent. Daar komt bij dat verzuim met psychische klachten langer duurt: 141 dagen in 2010 en 147 dagen in 2011.

 

Werkhervatting

Uit eigen onderzoek van 365 is gebleken dat de kans dat mensen met psychische klachten hun werk kunnen hervatten het grootst is in de eerste 2 maanden na de verzuimmelding. Daarna neemt de kans dat mensen aan het werk gaan weer snel af. Dit betekent voor de praktijk dat als in de eerste 8 weken van psychisch verzuim nog geen sprake is van (gedeeltelijke) werkhervatting, de bedrijfsarts werknemers intensief moet begeleiden of moet verwijzen naar aanvullende behandeling. De kosten daarvoor komen soms voor rekening van de werkgever.