Alcohol- en drugsgebruik: reden voor ontslag?
Een werknemer wordt na een diensverband van ruim 3,5 jaar op staande voet ontslagen. Hem wordt verweten – ondanks herhaaldelijke waarschuwingen – vele malen te laat op zijn werk te zijn gekomen, onder invloed van drugs en/of alcohol.
Zekerheidshalve dient de werkgever een voorwaardelijk ontbindingsverzoek in. De kantonrechter kwalificeert de verslaving van de werknemer als een ziekte. Deze ziekte is volgens de rechter de onderliggende oorzaak van de problemen. De rechter oordeelt dat het ontbindingsverzoek verband houdt met een opzegverbod. Dit is relevant omdat daardoor het ontslagverbod tijdens ziekte van toepassing is, op grond waarvan de kantonrechter het verzoek afwijst.
Geen betrokkenheid bedrijfsarts
Dat de werknemer met medewerking van de werkgever opgenomen is geweest en dat de werkgever beschikt over een bedrijfsreglement, waarin is opgenomen 'Voor alle bedrijfsruimtes, alsmede de directe omgeving van het pand, geldt dat het gebruiken van alcohol en drugs verboden is' doet de rechter niet anders oordelen.
De kantonrechter onderkent en waardeert de positieve houding van de werkgever maar stelt dat de genomen disciplinaire maatregelen geen adequate reacties zijn op de verslaving van de werknemer. Volgens de kantonrechter had de werkgever de bedrijfsarts moeten betrekken in het proces en de STECR werkwijzer Verslaving en werk moeten volgen. De STECR werkwijzer omschrijft verslaving als een progressieve chronische ziekte.
Kantonrechter Apeldoorn 27 februari 2012, LJN: BW5706
Tip
Over de vraag of alcohol- en drugsverslaving gelijk moeten worden gesteld aan ziekte, wordt in de jurisprudentie en literatuur verschillend gedacht. Een werkgever doet er in ieder geval goed aan om de bedrijfsarts in te schakelen alvorens tot disciplinaire maatregelen over te gaan.