Spreekplicht bij sollicitatie?
Moet een werknemer tijdens een sollicitatie melding maken van bepaalde beperkingen die zijn functioneren in de weg zouden kunnen gaan staan, ook wanneer niet zeker is of zich een dergelijke situatie gaat voordoen?
Over die vraag boog zich de kantonrechter in Breda op 2 juli 2008. Een werkneemster solliciteert naar de functie van medewerkster salarisadministratie, een functie die regelmatig deadlines en een hoge werkdruk met zich meebrengt. Ze verzwijgt dat ze al eerder wegens een burn-out twee jaar ziek was en daarna een WGA-uitkering heeft genoten.
Twee maanden na indiensttreding valt ze uit met psychische klachten. De bedrijfsarts meent dat ze is begonnen aan een functie waarin ze wordt overvraagd, mede ten gevolge van het feit dat de werkgever niet op de hoogte was van haar beperkingen.
Actief informeren
De werkgever vraagt de rechter de arbeidsovereenkomst te ontbinden. Hij had immers tijdens de sollicitatieprocedure uitdrukkelijk aan de orde gesteld dat het om een verantwoordelijke baan ging met een hoge werkdruk en vele deadlines. De kantonrechter is het met de werkgever eens dat werkneemster op dat moment de werkgever actief over haar beperkingen en WGA-uitkering had moeten informeren, ook al had dat haar kans op de baan aanzienlijk verkleind. Hij ontbindt de arbeidsovereenkomst zonder toekenning van een vergoeding.
Tip
Een werknemer mag tijdens een sollicitatie niet zwijgen over beperkingen die relevant zijn voor de functie. Doet hij dat wel, dan is in bepaalde omstandigheden zelfs ontslag op staande voet gerechtigd.