Een werkgever heeft op enig moment de loonbetalingen aan een werknemer gestopt, omdat hij niet langer zijn werkzaamheden verrichtte. De werknemer stelt zich op het standpunt dat hij ziek is en heeft loondoorbetaling gevorderd. De kantonrechter te Nijmegen heeft geoordeeld dat de werknemer niet-ontvankelijk is wegens het niet overleggen van een deskundigenoordeel – ook wel second opinion genoemd - van het UWV.

 

De werknemer gaat in hoger beroep. Ook in deze procedure verzuimt hij om een deskundigenoordeel te overleggen, waardoor ook het Hof de werknemer niet-ontvankelijk verklaart.

 

Deskundigenoordeel

Op grond van artikel 7:629a BW zal de rechter een vordering tot betaling van loon afwijzen indien bij de vordering geen deskundigenoordeel is bijgevoegd, waarin is opgenomen dat de werknemer is verhinderd om zijn eigen werkzaamheden dan wel eventuele passende werkzaamheden te verrichten.

 

Een dergelijke second opinion is niet vereist als de ziekte door de werkgever niet wordt betwist of wanneer het overleggen van een deskundigenoordeel in redelijkheid niet van de werknemer kan worden gevergd, bijvoorbeeld in geval van een spoedprocedure. In een eerder arrest van het Hof Amsterdam is tevens geoordeeld dat het voor het eerst in hoger beroep overleggen van een deskundigenoordeel in strijd is met 7:629a BW.

 

Gerechtshof Arnhem, 22 december 2009, LJN: BL9257

 

Tip: Het is belangrijk dat middels een deskundigenoordeel in een vroeg stadium vast komt te staan of een werknemer wel of niet arbeidsgeschikt is. Dit brengt duidelijkheid of een werkgever is gehouden tot loondoorbetaling aan de werknemer.