De werknemer was meerdere malen door zijn werkgever geadviseerd om zich voor zijn alcoholverslaving te laten behandelen toen hij bij een opdrachtgever van de werkgever werd gedetacheerd. Voorafgaand aan de detacheringperiode spraken de inlener en de werknemer het volgende af: Bij constatering van een naar alcohol ruikende adem of bij een vermoeden van overmatig alcoholgebruik zal de werknemer naar huis worden gestuurd. Bij een derde constatering volgt onmiddellijke stopzetting van detachering.

 

Driemaal is scheepsrecht

Meteen de eerste werkdag bij de inlener is de werknemer naar huis gestuurd. Ruim een half jaar later volgt de tweede officiële waarschuwing. Nog geen twee maanden later wordt de werknemer opnieuw naar huis gestuurd omdat een blaastest een promillage van 0,4 had aangetoond. Hem wordt schriftelijk bevestigd dat de detachering is geëindigd.

 

Dringende reden

De werkgever vraagt de kantonrechter de arbeidsovereenkomst te ontbinden wegens een dringende reden. De werknemer stelt dat zijn alcoholverslaving niet aan hem kan worden verweten omdat hij tengevolge van zuurstoftekort bij zijn geboorte een blijvende verstandelijke beperking heeft opgelopen. Door de inname van alcohol kan hij zijn spanningen afreageren.

 

Oordeel

De kantonrechter maakt korte metten met het verweer van de werknemer en oordeelt dat het alcoholmisbruik wel degelijk aan de werknemer is te wijten. Hij heeft de gemaakte afspraken willens en wetens geschonden en heeft zich niet laten behandelen. Zijn verstandelijke beperking brengt niet met zich mee dat hij dient te volharden in zijn alcoholmisbruik.

 

De kantonrechter oordeelt uitdrukkelijk dat - ook al zou een alcoholverslaving niet aan de werknemer zijn te wijten - dit een ontbinding van de arbeidsovereenkomst wegens een dringende reden niet in de weg staat. Ofwel, ook zonder verwijtbaarheid kan een gedraging van de werknemer een dringende ontslagreden opleveren.

 

Kantonrechter Haarlem, 1 september 2009. LJN: BJ7396