In organisaties is al een verschuiving gaande in de verhoudingen in de arbeidscapaciteit. Het aantal arbeidskrachten in vaste dienst daalt en het aantal flexibele arbeidskrachten stijgt. Deze trend zet door. In de toekomst hebben organisaties een kern van agile arbeidskrachten in dienst die vaste rollen (denk aan een coördinator, facilitator of secretaris) en bedrijfsafhankelijke rollen afdekken. Verder werken zij met verbonden arbeidskrachten. Dat zijn arbeidskrachten die vanuit hun specifieke expertise of skills verbonden zijn aan de organisatie (en aan andere organisaties) en daar naar behoefte inzetbaar zijn. Op deze manier borgen organisaties een breed en ‘up to date’ kennis- en competentie-arsenaal in hun arbeidscapaciteit. Zij kunnen daar een beroep op doen wanneer dat nodig is vanuit voorliggende vraagstukken. Tot slot werken organisaties in de toekomst nog meer dan nu met flexibele arbeidskrachten, zodat zij via inhuur probleemloos kunnen op- of afschalen in arbeidscapaciteit.

De opbouw van de agile arbeidscapaciteit in organisaties is als volgt weer te geven:

De agile arbeidscapaciteit heeft als uitgangspunt dat arbeidskrachten met de juiste kennis en skills de grootste toegevoegde waarde hebben voor de organisatie, ongeacht de aard van het dienstverband. Een duurzame arbeidsrelatie vormt de onderlegger. Deze manier van organiseren van arbeidscapaciteit neemt een voorschot op de tendens dat arbeidskrachten zich niet langer laten vastbinden, maar zich graag verbinden aan aantrekkelijke werkgevers.

Investeren in relatie

Organisaties dienen zich zeer bewust te zijn van deze tendens. Het betekent dat de wederkerigheid tussen organisatie en arbeidskracht voorop moet staan. Door op de relatie te investeren, neemt de gunfactor over en weer toe en ligt een duurzame arbeidsrelatie in het verschiet. Organisaties zouden meer moeten toegroeien naar een situatie waarin zij samen met verbonden en flexibele arbeidskrachten de mogelijkheden verkennen om de business te versterken en verder uit te bouwen. In de toekomst drijven organisaties op proactieve arbeidskrachten die zich niet laten beperken door organisatiegrenzen.