Asscher schept duidelijkheid over soorten overeenkomsten
Minister Asscher van SZW heeft de Tweede Kamer per brief het verschil uitgelegd tussen een overeenkomst van opdracht en een aanneemovereenkomst. Tijdens de plenaire behandeling van het voorstel tot wijziging van de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag (WML) werd hem over het onderscheid gevraagd.
Het Burgerlijk Wetboek kent drie soorten overeenkomsten voor het verrichten van arbeid:
- de arbeidsovereenkomst (artikel 7:610 BW);
- de overeenkomst van aanneming van werk (artikel 7:750 BW); en
- de overeenkomst van opdracht (artikel 7:400 BW).
Aanneemovereenkomst
De overeenkomst van aanneming van werk is de overeenkomst waarbij de ene partij, de aannemer, zich jegens de andere partij, de opdrachtgever, verbindt om buiten dienstbetrekking een werk van stoffelijke aard tot stand te brengen en op te leveren, tegen een door de opdrachtgever te betalen prijs in geld. De kenmerken van een aanneemovereenkomst zijn:
- arbeid verrichten om een stoffelijk werk tot stand te brengen;
- tegen een te betalen prijs in geld; en
- waarbij er geen sprake is van een arbeidsovereenkomst.
Risico’s aannemer
De overeenkomst tot aanneming van werk kenmerkt zich door het feit dat er
sprake is van een ‘resultaatsverbintenis tegen een vooraf vastgestelde prijs’. Bij deze overeenkomst is de aannemer dus eigenlijk gericht op het bewerken of vervaardigen van een werk van stoffelijke aard. De opdrachtgever is uiteindelijk alleen geïnteresseerd in de (tijdige) oplevering van het door hem gevraagde werk van stoffelijke aard. Als het stoffelijk werk niet op de afgesproken tijd af is, dan ligt het risico bij de aannemer. De aannemer draagt ook het risico als het stoffelijk werk niet binnen het afgesproken budget blijft, de prijs die voor het stoffelijk werk betaald moet worden. De aannemer kan zelf bepalen hoeveel personeel hij inschakelt om het uiteindelijke stoffelijke resultaat te behalen binnen de afgesproken tijd. Hij is daar zelf verantwoordelijk voor.
Overeenkomst van opdracht
De overeenkomst van opdracht is een contractvorm waarbij de ene partij, de opdrachtnemer, zich jegens de andere partij, de opdrachtgever, verbindt om anders dan op grond van een arbeidsovereenkomst werkzaamheden te verrichten die:
- niet van stoffelijke aard zijn;
- niet vallen onder het bewaren van zaken, het uitgeven van werken of het (laten) vervoeren van personen of zaken.
De overeenkomst van opdracht geldt, als alle andere vormen van overeenkomsten – zoals de arbeidsovereenkomst, de overeenkomst van aanneming en vervoersovereenkomst, niet van toepassing zijn. De overeenkomst van opdracht is in feite een restcategorie: zijn de andere hierboven genoemde overeenkomsten niet van toepassing, dan gaat het om het verrichten van arbeid op basis van een overeenkomst van opdracht.
Effectief Reorganiseren in de praktijk
Stapsgewijs inzicht in welke acties u moet nemen om de reorganisatie in goede banen te leiden.
Meer info >
