Werkgever kan risico zieke medewerker niet meer privaat verzekeren
De hervorming van het stelsel voor re-integratie en participatie van arbeidsongeschikten medewerkers is mislukt. De private verzekeraars van de WGA kampen met verliezen van meer dan 600 miljoen euro door verkeerde prognoses en de investeringen in de WGA-verzekeringsmarkt. Dit in combinatie met inconsistent overheidsbeleid leidt tot het wegtrekken van private verzekeraars van de WGA-markt. Uit een rondgang van HR risk consultant Robidus blijkt dat Allianz en Delta Lloyd al hebben aangegeven definitief te stoppen, terwijl overige verzekeraars geen langetermijncontracten meer aanbieden in afwachting van politieke beweging.
Door de invoering van het duale stelsel voor de WGA (Wet gedeeltelijk arbeidsongeschikten) in 2005, kregen werkgevers de optie om eigenrisicodrager te worden. Hiermee konden zij de instroom die zij in de WGA veroorzaakten, door verzekeraars laten beheren. Ruim 38 procent van de werkgevers heeft gebruikgemaakt van deze mogelijkheid. Het doel van de overheid was om uiteindelijk over te gaan naar een volledig private WGA-markt om de re-integratie en participatie van arbeidsongeschikten te stimuleren. Door het vallen van het kabinet Balkenende IV en een gebrek aan focus op de WGA-markt heeft de overheid verzuimd dit door te voeren aldus de HR risk consultant.
Onnodig lang ziekteverzuim
Sven Kelder, directeur bij Robidus: “Daarnaast laat ook de modernisering van de ziektewet zien dat de overheid niet in staat is re-integratie in de WGA te realiseren. Deze nieuwe wet leidt ertoe dat er vanaf 2016 ook medewerkers met een tijdelijk dienstverband in de WGA stromen. De kosten en risico’s die hieraan verbonden zijn, zijn de druppel geweest voor verzekeraars om de WGA markt te verlaten. Dat alle private alternatieven voor de WGA worden stopgezet, komt de re-integratie van arbeidsongeschikte werknemers niet ten goede. “Werkgevers verliezen door teruggang naar het UWV de controle over de re-integratie van zieke medewerkers. Dit kan leiden tot onnodig lang ziekteverzuim.”
Averechts overheidsbeleid
Volgens Kelder heeft het overheidsbeleid een averechts effect: “Door het wegvallen van private alternatieven wordt het probleem van arbeidsongeschiktheid op de lange baan geschoven. Bij het UWV betalen de werkgevers hun schade pas in de toekomst, terwijl bij een private verzekering meteen afgerekend moet worden. Het UWV lijkt aantrekkelijk, maar op termijn is het een veel duurdere uitvoerder, omdat de concurrentie wegvalt. Uit berekeningen van Robidus blijkt dat men voor de schade bij het UWV gemiddeld 65 procent opslag rekent voor uitvoering en solidariteit. De kosten voor arbeidsongeschikte werknemers worden doorbelast aan werkgevers, terwijl de tools om de kosten beheersbaar te maken worden afgepakt.”
