Volgens Euser doet de kunstmatige scheiding tussen werk en privéleven geen recht aan de identiteit van mensen. Er wordt een knip gezet tussen de identiteit thuis en op het werk, waarbij werkgevers onvoldoende kijken naar de betekenis van werk en de aansluiting met de persoonlijke drijfveren van mensen. Hierdoor ervaren medewerkers minder voldoening en welbevinden. Dit schaadt hun mentale fitheid, met als gevolg ontevredenheid, gezondheidsklachten of zelfs burn-out. De oorzaak wordt dan te gemakkelijk gezocht in overbelasting.

Drijfveren

Als voorbeeld noemt Euser de drijfveren van vrachtwagenchauffeurs. "Er is een sterk verband tussen dat beroep en het gevoel van vrijheid dat ze daaraan ontlenen. Als je hen die vrijheid ontneemt, dan ontneem je eigenlijk een deel van hun identiteit." Volgens Euser moeten werkgevers medewerkers stimuleren om te onderzoeken wat hen werkelijk beweegt, bijvoorbeeld met het ikigai-model*. Waar word ik blij van? En waar ben ik goed in? En als ik om mij heen kijk in de wereld, wat valt mij dan op en welk probleem zou ik willen helpen oplossen? Euser: "Dit moet geen papieren exercitie blijven, maar leiden tot een open dialoog en tot het faciliteren van een goede aansluiting tussen iemands persoonlijkheid op het werk en thuis. De rol van de leidinggevende verandert hier ook door; in ontwikkelgesprekken zal de leidinggevende andere vragen moeten stellen, bijvoorbeeld wat er nodig is om iemand meer inspiratie te laten ervaren. Directie en HR, leidinggevenden en medewerkers hebben allen een rol in deze dialoog."

*) Ikigai is een Japans concept dat "een reden om te zijn" betekent. Het woord "ikigai" wordt meestal gebruikt om de bron van waarde in iemands leven aan te geven of de dingen die iemands leven de moeite waard maken. Het ikigai-model wordt onder meer gebruikt om meer geluk en gezondheid in het werk te ervaren.