Van de mensen die aangeven weleens ziek naar het werk te gaan, wil het merendeel gewoon graag zijn werk blijven doen. Slechts 9 procent zegt bang te zijn voor de gevolgen – denk aan mogelijk baanverlies - van ziekteverzuim en gaat om die reden ziek aan het werk. “Dat percentage is overigens wel toegenomen,” aldus Dr. Corné Roelen, bedrijfsarts en epidemioloog bij 365/ArboNed. “In 2010 gaf 6 procent van de werknemers aan bang te zijn dat hun baan op de tocht staat als ze lang of regelmatig verzuimen.”

Verzuimduur
 

Het percentage mensen dat aangeeft ziek naar het werk te gaan, omdat anders niemand het werk overneemt, is gestegen van 15 procent in 2010 naar 25 procent nu. Dit kan ook verklaren waarom de gemiddelde verzuimduur is gedaald van 23 dagen in 2012 naar 21 dagen in het eerste half jaar van 2013. Mensen gaan kennelijk sneller weer aan het werk, omdat anders het werk blijft liggen en achterstanden ontstaan “Kortdurend verzuim door de hardnekkige griepepidemie dit voorjaar kan ook een rol spelen in de kortere verzuimduur die we nu registreren”, voegt Roelen daaraan toe.

Verzuimoorzaken
 

In de verzuimoorzaken zag 365/ArboNed weinig verschuivingen het afgelopen half jaar: 37 procent van het langdurig verzuim wordt veroorzaakt door klachten van spieren en gewrichten, 32 procent door overige lichamelijke klachten en 31 procent door psychische klachten. Verzuim met psychische klachten duurt langer (174 dagen) dan verzuim met lichamelijke klachten (166 dagen). Psychisch verzuim komt vaker voor bij vrouwen (38 procent) dan bij mannen (26 procent) en in meer dan 70 procent van de verzuimgevallen is psychisch verzuim stressgerelateerd. “Door economische ontwikkelingen in de afgelopen jaren zijn bedrijven gaan reorganiseren en hebben veel mensen hun baan verloren. Dat maakt dat hetzelfde werk met minder personeel moet gebeuren. Werknemers ervaren hierdoor een hogere werkdruk en hebben minder het gevoel dat ze hun eigen werk kunnen organiseren. Stress in het werk ontstaat als je de controle over je werk dreigt te verliezen”, verklaart Roelen.

Kosten van een behandeling
 

Werknemers ervaren ook de financiële druk van de recessie en maken zich zorgen over hun persoonlijke situatie. “Mensen hebben minder geld te besteden”, merkt Roelen in zijn spreekkamer. “Ze zoeken soms niet de hulp die ze nodig hebben, omdat ze de eigen bijdrage voor de behandeling van psychische klachten niet kunnen missen. Natuurlijk hebben mensen een eigen verantwoordelijkheid om te werken aan hun herstel. Maar als ze een noodzakelijke behandeling niet kunnen betalen, dan overleg ik met de werkgever over de kosten. Werkgevers zijn weliswaar geen zorgverzekeraars, maar niets doen lost het verzuim vaak niet op. En langdurig verzuim kost een werkgever vaak meer geld dan een behandeling.”