Volgens de hoogleraren is de keuze voor verhoging van de AOW-leeftijd overhaast en willekeurig. Taris, hoogleraar aan de Radboud Universiteit Nijmegen, en Schaufeli, hoogleraar aan de universiteit van Utrecht, stellen dat het effectiever is om de arbeidsuitval te verlagen. Hierdoor blijven werknemers langer werken en maken ze minder ziektekosten.

 

Twee routes

Taris en Schaufeli zien twee routes om arbeidsuitval aan te pakken. De eerste is het voorkomen van arbeidsuitval door arbeidsomstandigheden te verbeteren en te zorgen voor meer werkplezier. De tweede route is een actief re-integratiebeleid om uitgevallen werknemers weer snel aan het werk te krijgen. Taris benadrukt dat er nog steeds 832.000 arbeidsongeschikten zijn en 307.000 bijstandsgerechtigden waarvan velen (aangepast) werk zouden kunnen doen. Op beide gebieden zijn er de afgelopen jaren wel initiatieven genomen, maar die hebben volgens Taris nog te weinig tastbare resultaten opgeleverd.

 

Evenwicht

Het tweesporenbeleid dat de hoogleraren voorstellen, kan volgens hen zorgen voor meer evenwicht tussen inkomsten en uitgaven voor sociale zekerheid. Ook blijven mensen langer gezond en kunnen ze daardoor langer werken. Dit vangt een deel van het probleem van de vergrijzing en de oplopende medische kosten op.

 

Tip

Actieve re-integratie wil niet zeggen dat u de deels arbeidsgeschikte werknemer per se terug moet plaatsten in uw eigen organisatie. Het kan u en de werknemer een hoop vergeefse tijd en moeite schelen als u tijdig in het re-integratietraject kijkt naar herplaatsing bij een andere werkgever. Let er wel op dat u voldoende naar de werknemer luistert bij een eventuele herplaatsing. De werknemer laat namelijk zijn oude werkplek achter zich. Hij moet daarvoor wel een alternatief aangeboden krijgen dat hem perspectief biedt in de vorm van duurzaam en geschikt nieuw werk.