‘Marathonman’ ten onrechte ontslagen
Een werknemer liep tijdens zijn ziekte een marathon en werd daarop op staande voet ontslagen. De werknemer ging hier niet mee akkoord en startte een bodemprocedure. De rechter heeft hem in gelijk gesteld zo laat CNV Vakmensen weten.
Het ontslag is ongeldig verklaard en de werknemer krijgt alsnog zijn achterstallige loon, vakantiegeld en vakantiedagen, verhoogd met 25 procent vanwege de te late betaling. Bij elkaar bruto ruim 10.000 euro.
De zaak van de marathonloper speelde in oktober 2013. De magazijnmedewerker zat ziek thuis. Ondanks zijn fysieke klachten was hij thuis aan het klussen en deed hij regelmatig mee aan hardloopwedstrijden, waaronder de marathon van Rotterdam. De werkgever kwam hierachter en ontsloeg hem op staande voet.
Re-integratie belemmerd
De rechter oordeelde in een kort geding dat de werknemer met zijn activiteiten de re-integratie belemmerde. De werknemer had het ook niet gemeld bij de bedrijfsarts wat hij wel had moeten doen zodat deze hem kon begeleiden bij zijn re-integratie aldus de rechter.
Medische herbeoordeling
De werknemer was het hier niet mee eens en liet CNV Vakmensen een bodemprocedure starten. Volgens rechtshulpverlener Matthijs van de Wetering gaat het om de vraag of de werknemer met zijn hardloopwedstrijden en kluswerkzaamheden inderdaad zijn herstel heeft belemmerd. Is dit het geval dan heeft hij inderdaad een probleem. Maar uit een medische herbeoordeling bleek dat dit níet het geval was. Van de Wetering: “De man had dus ook gewoon recht op een uitkering Ziektewet, en die kreeg hij ook. Hij kon en mocht, ondanks zijn andere fysieke beperkingen, bepaalde activiteiten ondernemen, ook hardlopen. Zolang het maar met beleid gebeurde.”
Geen ontslag op staande voet
De rechtbank in Groningen oordeelt dat de werkgever de ‘marathonman’ nooit op staande voet had mogen ontslaan. De werkgever heeft ten onrechte zelf de conclusie getrokken dat hardlopen en klussen het re-integratieproces niet ten goede zouden komen. Dit omdat het zonder overleg is gegaan met de bedrijfsarts. Had de werkgever dit wel gedaan en had de bedrijfsarts geoordeeld dat de werknemer de activiteiten niet mocht verrichten dan was er volgens de rechter sprake van een ‘wezenlijk andere situatie’. Ook oordeelde de rechter dat als er al een verplichting voor de werknemer zou zijn om zijn activiteiten te melden, een eventuele schending geen grond op zou leveren voor een ontslag op staande voet.
De werkgever wil in hoger beroep. De werknemer werkt inmiddels niet meer bij het bedrijf en is werkzoekend.
