Een eigenrisicodrager, in dit geval voor de WGA, draagt het financiële risico voor de arbeidsongeschiktheid van zijn werknemers. De betaling van de WGA-uitkering komt voor rekening van de werkgever. Een van de voorwaarden om eigenrisicodrager te worden is een garantstelling door een bank of verzekeraar. Beëindiging van het eigenrisicodragerschap vindt plaats doordat de werkgever zich moet afmelden bij de Belastingdienst.

 

WGA-uitkering

De werkgever heeft een werknemer die op 14 augustus 2006 arbeidsongeschikt is geworden. Met ingang van 11 augustus 2008 komt deze werknemer in aanmerking voor een WGA-uitkering. Het UWV verhaalt deze uitkering op de werkgever omdat deze eigenrisicodrager is. De werkgever stelt dat hij geen eigenrisicodrager meer is omdat zijn verzekeraar op 1 januari 2006 de garantiestelling heeft beëindigd en dat daarmee ook het eigenrisicodragerschap is geëindigd.

 

Eigenrisicodragerschap

Volgen de CRvB eindigt het eigenrisicodragerschap met ingang van die dag waarop de verzekeraar de schriftelijke garantie eindigt. De eigenrisicodrager moet dan aan de Belastingdienst verzoeken, dit in een voor bezwaar vatbare beschikking mede te delen. De Belastingdienst kan een dergelijke beschikking alleen geven in overeenstemming met het UWV. De werkgever heeft een dergelijk verzoek echter niet bij de Belastingdienst ingediend. De verzekeraar heeft pas op 31 juli 2008 aan de Belastingdienst gemeld dat de garantie vanaf 1 januari 2006 is ingetrokken. De Belastingdienst heeft dit vervolgens aan het UWV doorgeven.  Het UWV mag er van uitgaan dat de werkgever niet eerder dan per 31 juli 2008 geen eigenrisicodrager is. Dit betekent niet dat de werkgever de WGA-uitkering die op 11 augustus 2008 is ingegaan, niet hoeft te betalen. Als het eigenrisicodragerschap eindigt, blijft de voormalig eigenrisicodrager aansprakelijk voor de WGA-uitkering die wordt betaald aan een (ex)werknemer die vóór de beëindigingdatum arbeidsongeschikt is geworden. 

 

Centrale Raad van Beroep, 11 november 2011, LJN BU4024