Hoewel Riemeijer een voorstander is van thuiswerken en de medewerker afrekenen op behaalde prestaties in plaats van een geforceerd aanblijven tot vijf uur, vindt hij dat Meyer wel een punt heeft. En toch ook weer niet. Riemeijer: “Beetje tegenstrijdig eigenlijk wel. Ze heeft gelijk als het gaat over een fulltime thuiswerker. Dat werkt niet. Je weet op den duur niet meer waar je bij thuishoort, je raakt los van de bedrijfscultuur, vergeet de essentie van jouw bijdrage en doet eigenlijk maar wat. Zelfs voor het ‘afrekenen op prestaties’ is het handig als je elkaar zo af en toe even in de ogen kunt kijken.”

 

Noodzakelijke contacten

Daar waar ze het heeft over de noodzakelijke contacten tussen haar diverse Yahoo-vestigingen slaat ze volgens Riemeijer echter de plank volledig mis. “In een werkelijk ‘global’ georganiseerde organisatie zie je dat het sowieso al lastig is om een e-meeting te organiseren, waarbij je van de medewerker verlangt dat hij of zij in pyjama of met een lekker bak nasi in de hand aan de telefoon verblijft. Qua tijdszone zit Europa lekker in het ‘midden’, maar voor de collega’s uit Bangalore en Houston is het geen grap. Van hen verlangt Marissa aan de andere kant dan wel weer een enorme flexibiliteit om de door haar zo gepromote cultuur van ‘samen dingen’ te kunnen volhouden. Die flexibiliteit betekent dus dat de werknemer midden in de nacht wordt geacht deel te nemen aan Global calls, met als consequentie dat er wel thuisgewerkt moet worden.”

 

Rigoureus

Riemeijer: “Misschien moet Marissa nog even wennen aan het feit dat er, in lijn met haar flexibele eindproduct, nog meer oplossingen zijn dan een rigoureus: ‘Gij zult vanaf vandaag weer iedere dag op kantoor zijn’. Want dat werkt in 2013 echt niet meer. Komt ze vanzelf achter.”