Welke rechten hebben medewerkers met een chronische ziekte?
Vijftien procent van de medewerkers met een chronische aandoening (zoals bijvoorbeeld astma, COPD, depressie, diabetes, hartfalen of reumatische klachten) maakt dit niet bekend bij de werkgever uit angst voor baanverlies. Welke rechten hebben deze medewerkers en wat mogen werkgevers wel/niet doen?
Uit het onderzoek van GfK Nederland in opdracht van Fit for Work, uitgevoerd onder 500 medewerkers en 251 werkgevers, is gebleken dat 12 procent van de werkgevers zelf ook hun chronische aandoening verzwijgt . Het overgrote deel van de werknemers verwacht dat de werkgever goed zal omgaan met het bekendmaken van een chronische aandoening, maar één op de vijf medewerkers zegt een chronische ziekte niet zelf te zullen melden. Eén op de drie werkende Nederlanders heeft een chronische aandoening.
Negatieve gevolgen
Van de medewerkers die aangeven een aandoening te verzwijgen als het hun treft, ziet bijna de helft het nut van melden niet in: “Mijn werkgever kan daar niks mee.” Medewerkers zijn bang voor negatieve gevolgen voor de eigen loopbaan of dat ze hun baan kwijt raken bij een reorganisatie. Schaamte speelt ook een rol. Mogelijk spelen hogere eisen die worden gesteld aan medewerkers een rol. De helft van de medewerkers zegt dat de eisen die worden gesteld aan de gemiddelde medewerker het afgelopen jaar zijn toegenomen. Vier op de tien werkgevers zeggen hetzelfde.
Recht op gelijke behandeling
Bij de toegang en de deelname aan het arbeidsproces is voor werkgevers het maken van onderscheid op grond van een handicap of chronische ziekte niet toegestaan. Echter als mensen met een bepaalde handicap niet voldoen aan functievereisten die werkelijk essentieel zijn voor de vervulling van de functie, is de afwijzing van die personen geen verboden onderscheid op grond van handicap.
De wet staat het maken van onderscheid op grond van een handicap of chronische ziekte wel toe als:
- Dit noodzakelijk is ter bescherming van de veiligheid of de gezondheid
- Het een regeling, norm of praktijk betreft die tot doel heeft specifieke voorzieningen en faciliteiten te creëren of in stand te houden.
- Het een voorkeursbehandeling betreft die tot doel heeft de feitelijke nadelen die verband houden met de handicap of chronische ziekte op te heffen of te verminderen.
Doeltreffende aanpassingen
Medewerkers met een chronische aandoening kunnen vaak met aanpassingen uitstekend doorwerken. Het verbod van onderscheid op grond van een handicap of chronische ziekte houdt daarom ook in dat een werkgever verplicht is om doeltreffende aanpassingen te verrichten. Voorbeelden van doeltreffende aanpassingen zijn: verbeteren van de toegankelijkheid van gebouwen, aangepast meubilair, aangepaste werk- en rusttijden.