Volgens de FNV investeren bedrijven in veiligheid en gezondheid. En nemen ze door gebrek aan handhaving onvoldoende maatregelen. Als voorbeeld noemt de vakbond het steeds minder naleven van basale wettelijke bepalingen voor preventief beleid: “Slechts 44 procent van de bedrijven heeft een preventiemedewerker aangesteld en een Risico Inventarisatie- en Evaluatie ontbreekt in meer dan de helft van de bedrijven. Arbodiensten worden minder ingeschakeld en veel bedrijven hebben enkel een minimumcontractje met een arbodienst, waar geen ruimte is voor preventie en werkplekbezoek.”

Lijst knelpunten

De vakbond wijst op de door werknemers en werkgevers benoemde knelpunten:

• Een blinde vlek voor de factor arbeid in de reguliere zorg;
• Onvoldoende samenwerking tussen bedrijfsarts en reguliere zorg;
• Onvoldoende focus op het opsporen van beroepsziekten door bedrijfsartsen;
• Tekortschietende instroom in de opleiding van bedrijfsartsen;
• Onvoldoende toegankelijkheid tot de bedrijfsgezondheidszorg;
• Onvoldoende aandacht voor preventie;
• De onafhankelijkheid van de bedrijfsarts is niet zonder meer gewaarborgd
• Het vertrouwen in de bedrijfsarts schiet tekort.

Onafhankelijke bedrijfsarts

De FNV vindt dat de deskundige op het terrein van de arbeids- en bedrijfsgeneeskunde, de bedrijfsarts, financieel onafhankelijk van de werkgever zijn vak moet kunnen uitoefenen. “Een onafhankelijke bedrijfsarts is essentieel voor  betere verzuimbegeleiding én betere preventie. Die financiële onafhankelijkheid bevordert het vertrouwen van de werknemer in zijn (bedrijfs)arts. Het is ook beter voor de privacy van de werknemer.”

Advies zonder wantrouwen

Als de bedrijfsarts de werknemer bijvoorbeeld adviseert om een andere werkgever te zoeken, zal dat advies door die werknemer eerder serieus worden overwogen als de bedrijfsarts financieel onafhankelijk is aldus de FNV. “Anders zou de werknemer kunnen denken dat zijn werkgever van hem af wil en de bedrijfsarts voor dat doel inzet.”