Sollicitanten worden vaak niet eens uitgenodigd voor een gesprek als uit hun cv blijkt dat ze lang bij één en dezelfde werkgever hebben gezeten. Te makkelijk wordt ervan uitgegaan dat ze geen echte ontwikkeling hebben doorgemaakt en het aanpassingsvermogen missen om bij te dragen aan het succes van een voor hen nog nieuwe organisatie. Van Hertrooij: “Volstrekt onterecht. Deze kandidaten hebben vaak wisselende functies uitgeoefend en ingrijpende ontwikkelingen meegemaakt bij hetzelfde bedrijf.”

 

Mentaal bestand

Als deze loyale werkzoekenden per ongeluk wel aan tafel komen bij een potentiële werkgever, dan is het vaak ook nog hun gebrek aan sollicitatievaardigheden waarop ze worden afgekeurd. De jobhopper is immers een ervaren sollicitant die het ‘rollenspel’ goed beheerst.  Volgens Van Hertrooij staat loyaliteit  onterecht synoniem voor vastroesten. Managers en/of medewerkers die lang binnen dezelfde organisatie werkzaam zijn geweest, kunnen de gevolgen van hun beslissingen op de langere termijn juist veel beter overzien. Organisaties die deze waarde negeren bij het aannamebeleid zijn minder ‘mentaal’ bestand tegen de dreigende crisis omdat ze de ervaring en veerkracht missen van loyale ervaren medewerkers. 

 

Scherper benoemen

Volgens Van Hertrooij moeten zowel werkgevers als werknemers ervoor zorgen dat loyaliteit weer gezien wordt als een belangrijke toegevoegde waarde. Werknemers die al lang bij een werkgever zitten en hun horizon willen verbreden, moeten in sollicitatiegesprekken wel duidelijk zijn over de verschillende functies en/of rollen die zij binnen de organisatie hebben vervuld. Ook moeten ze in hun cv scherper zijn in de benoeming van de verschillende resultaten die ze zelf hebben volbracht. Daarnaast is in het algemeen meer aandacht voor de  presentatievaardigheden een vanzelfsprekend aandachtspunt. Werkgevers moeten zich niet blindstaren op het aantal organisaties dat op het cv van een sollicitant staat en op de eerste indruk die een kandidaat achter laat.