De werknemer is sinds 1972 in/> dienst van een accountantskantoor. In 1997 is hij arbeidsongeschikt geraakt en sindsdien ontvangt hij een WAO-uitkering. In 2001 stelt de werknemer de werkgever aansprakelijk voor de schade die hij heeft geleden ten gevolge van zijn arbeidsongeschiktheid. Gedurende 25 jaar werkte hij veelal weken van 60 uur en met uitzondering weken van 80 uur. Werknemer vordert  € 60.000 als voorschot op materiële en immateriële schade. De kantonrechter wijst de vordering van de werknemer in eerste aanleg af.

 

Artikel 7:658 BW ziet toe op de zorgverplichting en aansprakelijkheid van de werkgever. De werknemer meent dat de schade uit psychisch letsel een gevolg is van de door de werkgever opgelegde overbelasting. Artikel 5:7 Arbeidstijdenwet kent limieten van 12 uur per dienst, 60 uur per week en gemiddeld 48 uur per week in een aaneengesloten periode van 16 weken. Deze norm is jarenlang ruimschoots overtreden. De werkgever stelt zich op het standpunt dat zij zich voldoende heeft ingespannen om uitval van de werknemer te voorkomen. Het ontbrak niet aan een ziekteverzuimbeleid, noch was er sprake van onvoldoende medische en sociale begeleiding.

 

Het Hof vindt dat de werknemer heeft bewezen dat hij de burnout heeft opgelopen door de werkzaamheden en dat andere factoren daarbij geen rol hebben gespeeld. Het had op de weg van de werkgever gelegen om een deugdelijk beleid te voeren teneinde te voorkomen dat de werknemer door de overbelastingklachten zou gaan ontwikkelen.

 

Tip: De in artikel 7:658 BW gestelde zorgverplichting wordt op grond van deze uitspraak verruimd en behelst ook het voeren van een actief beleid om klachten ten gevolge van overbelasting te voorkomen. Om te voorkomen dat de werknemer in de uitoefening van zijn werkzaamheden schade lijdt is het raadzaam hiermee bij de risico-inventarisatie rekening te houden.

 

Gerechtshof ’s-Hertogenbosch, 23 augustus 2009, nog niet gepubliceerd.