Een medewerker van een coffeeshop heeft een arbeidsovereenkomst voor 40 uur per week. Hij valt uit wegens ziekte. De bedrijfsarts en het UWV oordelen dat hij twee uur per dag kan hervatten. De werkgever stelt hem in staat tien uur per week te werken. De medewerker weigert dat. De kantonrechter rekent het de medewerker aan dat hij aldus de adviezen niet opvolgt en zonder deugdelijke grond niet de arbeid verricht waartoe hij in staat wordt geacht. De werkgever stopt de volledige salarisbetaling, dus niet alleen voor de uren die hij kan werken maar voor alle 40 uur.   

Weigering tot passende arbeid

De kantonrechter is het eens met die volledige loonstop. De arbeidsongeschikte werknemer die zonder deugdelijke grond weigert passende arbeid te verrichten, heeft geen recht op loondoorbetaling aldus artikel 7:629 lid 3 BW. Onder verwijzing naar de wetsgeschiedenis hierbij, oordeelt de kantonrechter dat hiermee wordt gedoeld op volledige beëindiging van de loonbetaling. De sanctie moet namelijk voldoende afschrikwekkend zijn en tegelijk ook voldoende prikkel voor de werknemer zijn om te gaan werken, zodat hij zo snel mogelijk volledig hersteld zal zijn. En dan kan niet worden volstaan met alleen loon staken over die paar uur per dag.

Kantonrechter Groningen, 3 april 2013, LJN: BZ7121

Tip

Als hoofdregel kan de werkgever de loonbetaling volledig stoppen voor de periode waarin een arbeidsongeschikte werknemer weigert re-integratiewerk te verrichten. De loonstop heeft dus niet alleen betrekking op het aantal uren waartoe de werknemer in staat wordt geacht passend werk te verrichten, maar dit weigert. De loonstop heeft betrekking op het gehele loon over alle uren.