Beleggingsrisico’s worden in het Nederlandse pensioenstelsel verdeeld, maar door de vergrijzing en de kredietcrisis is duidelijk dat dit systeem niet meer voldoet. Tekorten kunnen namelijk niet meer met hogere premies worden gerepareerd.

 

Gepensioneerden zijn verantwoordelijk voor de helft van de aanspraken en het deelnemersbestand binnen pensioenfondsen wordt steeds grijzer. Relatief weinig werkenden moeten opdraaien voor herstel in magere tijden.

 

Beleggingsrisico

Nederlandse pensioenfondsen als ABP en Zorg en Welzijn bezinnen zich al langer op hervormingen. De besturen bogen zich eerder over voorstellen waarbij een directere relatie wordt gelegd tussen beleggingsrisico's en de leeftijd van de deelnemers. In het nieuwe model dragen jongeren veel en gepensioneerden weinig beleggingsrisico. Dat voorkomt dat gepensioneerden op hun pensioen worden gekort, als gevolg van bijvoorbeeld een beurskrach.  Tegelijkertijd maken jongeren bij risicovolle beleggingen kans op relatief hoge rendementen.

 

Knippen

Om meer naar leeftijd te differentiëren, bestaan verschillende mogelijkheden. In een verregaande vorm wordt het pensioenfonds opgespitst in een deel voor gepensioneerden en een deel voor werknemers. Op hun beurt worden de delen weer in leeftijdsgroepen van bijvoorbeeld tien jaar opgesplitst. Naarmate de leeftijd vordert, wordt minder risicovol belegd. Hierdoor neemt de zekerheid van de aanspraken toe. Deze variant wordt onder meer genoemd door divisiedirecteur Klaas Knot van De Nederlandsche Bank.

 

Tip

Werknemers kunnen niet zonder meer pensioen inhalen of inkopen. De pensioenregeling moet daartoe wel de mogelijkheid bieden. Daarnaast moet er ook de fiscale ruimte zijn om fiscaal gefaciliteerd pensioenrechten te kunnen opbouwen.