Gezocht: een starter, een student, een jonge hond. Of simpelweg: mensen tussen de 18 en 35. Leeftijdsdiscriminatie is een probleem dat een groot effect heeft op oudere werkzoekenden. Dat begint bij de vacatureteksten. Het College voor de Rechten van de Mens heeft onderzocht hoe vaak leeftijdsdiscriminatie voorkomt in vacatureteksten en wat het effect ervan is op een werkzoekende. In de 1,8 miljoen onderzochte vacatures is in 40.000 tot 60.000 gevallen leeftijd een criterium.

Artikel 3 van de Wet gelijke behandeling op grond van leeftijd (WGBL) verbiedt het om onderscheid naar leeftijd te maken op het gebied van werk. 7 WGBL verbiedt zowel directe als indirecte leeftijdsdiscriminatie. Wanneer in het onderscheid een cijfermatige verwijzing naar leeftijd wordt gemaakt (‘je bent maximaal 35 jaar’) of wanneer woorden als ‘jong’ en ‘oud’ wordt gebruikt is sprake van directe leeftijdsdiscriminatie, wanneer er naar een ‘schoolverlater’ wordt gevraagd kan er indirect sprake van discriminatie zijn.

De afgelopen maanden is het College met de twaalf organisaties die verantwoordelijk zijn voor een 40% van de vacatures met leeftijdsdiscriminatie om de tafel gegaan. Met de onderzoeken wil het College aansporen om leeftijdsdiscriminatie in de arbeid aan te pakken. Niet alleen onder organisaties die vacatureteksten uitzetten, maar ook onder de politiek en het brede publiek. Leeftijdsdiscriminatie houdt overigens niet op bij het plaatsen van vacatureteksten. Het strekt zich uit van de selectiefase tot aan de beëindiging van een contract.

Op mensenrechten.nl/vacature-check kunnen werkgevers hun vacature op leeftijdsdiscriminatie checken.