Een organisatieverandering doorvoeren staat niet los van persoonlijke ontwikkeling van de mensen die het betreft. Klinkt volstrekt logisch, maar in de praktijk worden de medewerkers van een organisatie nog wel eens vergeten tijdens een transitieproces...
Welke kansen mis je als de HRM-professional zich niet ‘bemoeit’ met change? En wat is de rol van de manager die immers de cruciale factor is bij het initiëren en leiden van veranderingen? Enkele voorbeelden.
Hoe bouw je een wendbare, of agile organisatie? En welke rol is voor HR weggelegd? In een masterclass gaf Dave Ulrich hierop zijn antwoorden.
Een organisatie zonder managers biedt verschillende voordelen. Zo is een zelfsturende structuur handig voor bedrijven die hun business snel willen uitbreiden. Doordat medewerkers bij verschillende beslissingen betrokken zijn, ontstaat er bovendien meer draagvlak op de werkvloer dan bij organisaties waar het managementteam de beslissingen neemt. Maar hoe werkt het dan als je als zelfsturende organisatie nieuwe medewerkers wilt recruiten?
Het is niet te geloven, maar ik hoor nog steeds dat in organisaties ‘coachend leiderschap’ gepredikt wordt. Zelfs door HR-afdelingen, terwijl die toch als eerste zouden moeten inzien wat een rabiate onzin het is. Een leider kan helemaal niet coachen, nooit. Dat heeft niks met de kwaliteiten van de leider of de manager te maken, maar met de grondbeginselen van coaching.
De mens is een conformistisch wezen. Bij HR werken mensen. Voelt u hem aankomen? Ja, te vaak blaten wij mee met de HR-clichés zonder na te denken wat we nu eigenlijk zeggen. Coachend leiderschap is daar een voorbeeld van.
Medewerkers en HR zijn het over één ding eens: personalisatie van aanbod is zeer urgent, maar een lastige opgave. Medewerkers verwachten van HR tegenwoordig dezelfde service als van Bol.com en Spotify. Maar zover is HR nog niet.
Als HRM daadwerkelijk business partner wil worden en richting wil geven aan mens en organisatie dan zijn er professionals nodig met een ander DNA. De gemiddelde HRM’er is niet uit het juiste persoonlijkheids-hout gesneden om business partner te zijn. Hollandse Nieuwe komt tot deze conclusie na een veldonderzoek onder HRM adviseurs. En niet de minsten: adviseurs die volgens hun baas behoren tot de besten uit hun team.
Om het onderwerp bij zoveel mogelijk organisaties op de agenda te zetten, hebben we de laatste week van september uitgeroepen tot Week van het Werkgeluk. En dat hebben we geweten. Toen we dit idee officieel wereldkundig maakten was het in no time een succes. Ons doel is om met de Week van het Werkgeluk en de Unconference het bewustzijn te creëren dat het welzijn van mensen in organisaties centraal moet staan en dat daarbij een gelukkige organisatiecultuur hét onderscheidende element is. Doe jij ook mee?
In Nederland, waar iedereen al decennia volledig gelijk is voor de wet en iedereen vrije keuzes kan maken in zijn of haar carrière, is het wat mij betreft wenselijk dat alleen iemands kennis en kunde centraal behoren te staan bij aannamebeslissingen. Diversiteitsbeleid is in die zin onnodig en zelfs contraproductief. Ik zal uitleggen waarom.
