De ultieme flexorganisatie: een organisatie waar vast en flex soepel vervlochten zijn en sourcing als strategisch asset wordt ingezet. Een plek waar zelfstandige professionals (zp’ers) zorgeloos in- en uitstappen, genoeg variatie aan expertise is binnen de organisatie en de toegevoegde waarde voor alle partijen ongekend is. Het geschetste beeld klinkt voor veel organisaties als muziek in de oren, terwijl de ultieme flexorganisatie een utopie lijkt. Toch is dit vermeende droombeeld niet onmogelijk en kan een gedegen begin in vijf relatief eenvoudige stappen bereikt worden. Op naar de ultieme flexorganisatie!
Een extreem platte organisatie, geen HR-afdeling en een hoge behoefte aan ervaring en talent. Hoe kun je als bedrijf met een horizontale structuur en een hoge eis aan ervaring in een 'war for talent', toch de juiste mensen aantrekken? Wij hebben er iets op gevonden. Een op maat gemaakt traject voor young professionals dat het nét ietsje anders wil aanpakken.
Het jaar zit er al weer bijna op. Traditioneel de tijd van de beoordelingen. Vele intensieve individuele gesprekken zijn gevoerd. Salarisverhogingen zijn voorgesteld, besproken en vastgesteld. De beoordelingen zijn niet de meest favoriete klus van het management. Vaak is er vanuit HR behoorlijk wat pushen nodig, wat ook niet de leukste tijdsbesteding is. Maar goed, het zit er weer (bijna) op. Herkent u dit gevoel?
Scepsis over elektrisch rijden. Het hoort erbij. Bij elektrisch rijden zijn er twijfels over de gebruiksmogelijkheden*: haal ik mijn bestemming wel en ben ik niet de hele dag aan het laden? Recent hoorde ik een nieuwe: tanken zou in sommige gevallen goedkoper zijn dan opladen.
Een oer-Nederlands gezegde is dat de waarheid in het midden ligt. En met die nadruk op het midden wordt dan indirect verwezen naar de uiteinden waar de waarheid dus níet ligt. Maar waarom zeggen we dat eigenlijk – dat de waarheid in het midden ligt?
Om aandacht te vestigen op stress en de manier waarop werknemers met stress omgaan organiseerde de overheid afgelopen maand de ‘Week van de Werkstress’. Goedbedoeld, maar niet zo effectief. Werkstress zelf is namelijk niet het probleem. Wat wel? Verkeerd omgaan met stress.
Werkgevers zijn op grond van artikel 7:629 lid 1 BW verplicht minimaal 70% van het loon door te betalen gedurende de eerste twee ziektejaren van een werknemer. Het kan zijn dat een werknemer naast het vaste maandloon ook doorbetaling van provisie en overwerk vordert. Aangezien u als werkgever het liefst zo min mogelijk geld kwijt bent aan uw zieke werknemer kan een (extra) kostenpost als deze vervelend zijn.
Het moment is eindelijk daar: vanaf 1 januari 2015 moeten alle werkgevers overstappen op de werkkostenregeling (WKR). Dit betekent het einde van de fietsregeling zoals we die kennen. De protesten waren de afgelopen maanden niet van de lucht. De ‘fiets van de zaak’ is immers onverminderd populair. Toch is het gemor voorbarig. Het doek valt namelijk nog lang niet voor de fiscaal voordelige fiets. Sterker nog: de WKR biedt juist kansen voor een fietsplan op maat.
Pesten op het schoolplein, op de werkvloer, in het verzorgingshuis is van alle tijden. Dat wil niet zeggen dat het geaccepteerd moet worden of ‘normaal’ is.
Na verschillende buitenlandse (ernst) missies en inmiddels wat jaren verder weet ik nu zeker dat ik wil gaan studeren. Maar wat? Na een uitgebreide zoektocht ben ik uitgekomen bij HRM. Hier komen mijn sociale en economische interesses samen met mijn communicatieve achtergrond. Tijdens de zoektocht ben ik erg geïnteresseerd geraakt in talentmanagement versus bedrijfseconomie. Ik ben vanaf heden een enthousiaste HRM-student!
