Chief Human Resources Officer, zo wordt de “eindbaas” van HR tegenwoordig vaak genoemd. In navolging van de CEO die als eerste zijn intrede deed, later gevolgd door de Chief Financial Officer en nog weer later de Chief Risk Officer en de Chief Operating Officer. Die weer snel werden opgevolgd door bijvoorbeeld Chief Commercial Officer, Chief Information Officer of Chief Technology Officer dan wel Chief Digital Officer en zo meer.
Kortom, meer “chiefs dan indians” zo lijkt het vandaag de dag.

Chief, zo werd het stamhoofd genoemd bij de indianen. Vaak was hij ook tevens de oudste en werd als meeste wijze persoon van de groep gezien. Bij hem ging je te rade als je het niet meer wist of met vragen zat. De Chief had de wijsheid in pacht, althans zo leek dat. Hij maakte dingen duidelijk en zorgde voor een gevoel van veiligheid. De Chief bracht zekerheid.

Maar, terwijl de titel ‘chief’ snel aan het oprukken is, blijft er de vraag of die titel eigenlijk wel past in deze tijd. Juist in de huidige tijd waarin de (politiek) leiders het ook niet meer weten – “krijgen we nou wel of nog niet dat vaccin geleverd”, en “wie mag er eerst een prik: eerst de patiënten of toch eerst het zorgpersoneel? Gaat ziekenhuis voor verplegings- en verzorgingstehuis of gewoon eerst via de huisartsen?” – lijkt een titel die staat voor de alwetende behoorlijk misplaatst.

Bovendien moeten we niet “samen” doen, corona er onder krijgen en de crisis doorstaan? Is het dan wel juist om bepaalde mensen boven de anderen te laten staan, als ‘chief’? En wie is dan Chief Viroloog? Jaap van Dissel of Marion Koopmans of misschien toch Ab Oosterhuis? En hebben we wel een Chief Vaccin Strategist? Ik denk van niet. We doen het samen, dat aanmodderen van routekaart naar routekaart van vaccin strategie naar vaccin strategie.

Ik geloof veel meer in de ‘wisdom of the crowd’. Juist als het moeilijk en spannend is. En er veel gegevens zijn, vaak ook nog onderling strijdig. Om van die brei dan chocola te maken, kun je beter proberen met elkaar die puzzel te leggen. En scenario’s optekenen: als die pharmaceut niet op tijd levert, dan doen we dit. De ‘leider’ faciliteert die dialoog en dringt niet zijn of haar mening op. De ‘chief’ zorgt voor een goed proces dat tot een redelijke en aanvaardbare uitkomst leidt. Dat is het opperhoofd van vandaag. Weg met die ‘chief’ dus.

En dan ook meteen afscheid nemen van ‘Human Resources’…., misschien kan ‘human’ blijven trouwens want het gaat wel om mensen. En om de menselijke maat! Maar niet om hulpbronnen die je kunt uitputten zoals ‘natural resources’.
‘People’, van ‘We, the people…’ uit de Amerikaanse grondwet is beter. Iets van ‘People & Organisation’ dan? Klinkt ook meteen vertrouwd: P&O. Een vertrouwde klank is meer dan welkom in een wereld waar de onzekerheid regeert.

Oh ja, de ‘officer’ nog. Wel, het leger gaat toch niet worden ingezet. En zolang die ‘officer’ geen ‘gentleman’ is of ‘gentle woman’ natuurlijk, ook maar achterwege laten die term.
P&O dus. Lekker vertrouwd!!!

Rein J. Heddema
ex-hoofd P&O