Neem het volgende fictieve voorbeeld: Erwin van der Akker heeft bij Schelp Oliën 20 jaar naar tevredenheid gewerkt, laatstelijk als senior finance manager. Hij heeft te horen gekregen dat hij ‘uit moet gaan kijken naar een baan buiten Schelp’. Niet eenvoudig voor iemand van 51! In 2014 weet hij zich in ieder geval beschermd door de ‘kantonrechtersformule’, die hem in zijn geval verzekerd ziet van circa 2 jaar inkomen. Gegeven zijn kansen op de arbeidsmarkt zal dat hard nodig zijn. Echter, het is september 2015! Schelp geeft hem te kennen dat hij maximaal € 75.000 bruto transitiebudget zal meekrijgen. Dat is het. Na zijn 2 maanden opzegtermijn heeft Van der Akker nog maar een potje van circa € 37.000 netto om van te leven in plaats van de gedachte € 200.000 in stamrecht. Had hij dat maar eerder geweten!
Nu actie
De hoog opgeleide manager op leeftijd is uiterst kwetsbaar geworden als hij niet voorbereid is, met name nu valt te verwachten dat ondernemingen na juni 2015 extra kritisch zullen kijken naar hun ‘dure’ werknemers, lees: met veel dienstjaren en verouderde kennis. Zowel de werknemer als de werkgever zullen nu al actie moeten ondernemen om straks niet voor voldongen feiten te komen.
Demotie of zelfstandig
De toch al moeilijke arbeidsmarkt voor 50+-ers (circa 2,1 miljoen werkzame personen) zal verder onder druk komen, waarbij een uitweg zal kunnen zijn om óf demotie te accepteren óf zelf het roer in handen te nemen en te gaan ondernemen (het zelfstandig ondernemerschap). Met name deze laatste optie lijkt een reële keuze om het lot in eigen hand te houden. Recent onderzoek (Interim Index 11) geeft aan dat succesvolle interim managers voor hun 50e deze stap naar zelfstandigheid hebben genomen. Bedrijven moeten dit sterker stimuleren. Helaas loopt de overheid achter de feiten aan door de facto te verbieden werkgevers voor hun voormalige werknemers te laten freelancen (het vermeende dienstverband).
‘If you are sitting on a cactus, you better move your butt’
Ondernemingen én werknemers moeten kijken naar de ‘fitheid’ van hun hoger opgeleiden en hun seniore werknemers en nu al met hen het gesprek aangaan voordat het te laat is. De wet heeft het ontslagrecht versoepeld, maar wel de mogelijkheid gecreëerd om eisen te stellen aan goed werkgeverschap en transitiebegeleiding. Doet de werkgever dat niet of onvoldoende dan zal deze op verhoging van de ontslagvergoeding kunnen rekenen. Voor de werknemer is de urgentie in ieder geval evident geworden. Of in andere woorden: ‘if you are sitting on a cactus, you better move your butt’.
—————————————————-