Zelf doen
Een ideaal leerproces is opgebouwd uit verschillende manieren van leren. In mijn IT-trainingen geef ik de cursisten een formele instructie – dit is tien procent van het leerproces. Vervolgens leren zij nog eens twintig procent door feedback en voorbeeldgedrag van collega’s in het dagelijks werk. De overige zeventig procent leert een cursist door te doen, door zelf te ervaren. Toch merk ik dat het leren op de werkvloer nog niet zo is ingeburgerd en dat er zelfs raar tegenaan gekeken wordt. En dat is opvallend. Want in deze tijden van bezuinigingen, zijn werkgevers er maar wat op gebrand de formele trainingskosten zo laag mogelijk te houden.
Doelgericht
De oplossing daarvoor ligt in de technologische hulpmiddelen die we vandaag de dag hebben. Vroeger werd er studietijd in je agenda geblokt en kreeg je in drie dagen op een externe plek alle ins en outs van het te leren systeem te horen. Collega’s wisten dat je weg was. Het was dan ook volkomen normaal dat je in die periode even geen tijd had voor de dagelijkse werkzaamheden. Tegenwoordig is het mogelijk te leren met Electronic Performance Support-oplossingen in een digitale leeromgeving. Je kunt een werkinstructievideo bekijken, een handleiding doornemen, oefenen in een simulator – de mogelijkheden zijn eindeloos. Het grote voordeel is: je leert alleen dat wat op jou van toepassing is. Niet zo gek dat leren op deze manier veel efficiënter is. Je bent in staat op het juiste moment de juiste kennis op te doen. Loop je tegen een bepaald probleem aan, dan los je dat met geschikte tools meteen zelf op. Doelgericht leren dus. En de tijd die je nog op de cursusplek moet doorbrengen, is hiermee enorm beperkt. Iedereen lijkt het er wel over eens te zijn dat dit een betere manier van leren is. Maar als je er als medewerker gebruik van maakt, wordt er toch vreemd tegenaan gekeken.
Op een tegeltje
Ik denk daarom dat voor deze manier van leren een belangrijke taak voor de werkgever is weggelegd. Hij moet het immers faciliteren. Dat betekent dat hij kwalitatief goed leermateriaal moet bieden. En werknemers moeten van hem de vrijheid krijgen om uren te spenderen aan dit werkplek-leren. Er zal nog wel wat tijd overheen gaan voor dit type leren volledig is geaccepteerd. Misschien dat we het tot die tijd met een deurhanger duidelijk moeten maken aan onze collega’s?
Laatst las ik ergens een mooie spreuk: ‘Uren besteed aan studie zijn nimmer verloren’. Wat zou ik dit statement graag op een tegeltje laten drukken en bij elk bedrijf op een prominente plek neerhangen.
————————————————————
