Op 5 januari 2010 wijst de werknemer de uitnodiging voor een gesprek met de werkgever af. Daarom schort de werkgever per 1 januari 2010 het loon op. Op 11 januari 2010 vraagt de werknemer bij UWV een deskundigenoordeel aan. Het UWV oordeelt dat de werknemer op 27 november 2009 zijn eigen werk niet kon doen en dat hij vanaf 6 januari 2010 niet in staat was om mee te werken aan mediation.
Werkhervatting onder begeleiding
Twee maanden later, tussen 2 maart en 19 april 2010, vinden in totaal vijf mediationgesprekken plaats. Op 25 mei 2010 adviseert een psychiater tot werkhervatting onder begeleiding van een externe adviseur. De werknemer schort zijn verplichting tot het verrichten van arbeid op zolang de werkgever het loon niet betaalt. Na een sommatie tot werkhervatting wordt de werknemer op 28 juni 2010 op staande voet ontslagen wegens werkweigering.
Loonopschorting onterecht
De kantonrechter is van mening dat op grond van het door het UWV gegeven deskundigenoordeel de werknemer op goede gronden in eerste instantie niet heeft meegewerkt aan mediation. De werkgever heeft dus ten onrechte het loon opgeschort. De werknemer heeft later wel meegewerkt aan de mediation en heeft bovendien medewerking verleend aan een psychiatrisch onderzoek. Hij heeft terecht een beroep gedaan op zijn opschortingsrecht tot het verrichten van werkzaamheden. De werkgever is zijn loonbetalingsverplichting niet nagekomen. Naar het voorlopig oordeel van de kantonrechter zal het ontslag op staande voet daarom in een bodemprocedure geen stand houden.
Kantonrechter Dordrecht, 22 juli 2010, LJN: BN4515
Tip: Het opschorten c.q. het stopzetten van het loon is de juiste sanctie indien een werknemer niet aan zijn re-integratieverplichtingen voldoet.
