De puzzel voor de komende jaren wordt het flexibel organiseren van een bedrijf en de wijze waarom wij moeten beschikken over juiste kennis x capaciteit. Hierbij is iedereen die die kennis kan leveren een medewerker. Zowel binnen als buiten de grenzen van een organisatie. Dat terwijl de verschillende sprekers het antwoord lijken te zoeken binnen de organisatie en de meer traditionele rolverdeling tussen werkgever en werknemer. Dan ga je mijns inziens voorbij aan de werkelijke beweging die gaande is, waarbij op veel plaatsen de verhouding tussen werkgevers en werknemers verandert. Zeker bij die talenten die het verschil kunnen maken.
Het zal in de toekomst moeten gaan over andere manieren om te beschikken over kennis x capaciteit en de verschuiving in rollen van alle betrokkenen die daar voor nodig is. De uitdaging wordt hierbij om de door bedrijven gewenste flexibiliteit te balanceren met de gewenste zekerheid van veel medewerkers. Dit vraagt andere arrangementen. Niet meer om een rolverdeling waarbij de regie vooral bij de werkgever ligt. De geschetste trends lijken een voortzetting van de arbeidsverhoudingen van jaren geleden, alleen met nieuwe middelen. Hierbij lijkt het bedrijfsleven de aansluiting op het maatschappelijk sentiment te verliezen. Daar waar meer bedrijven inzetten op vergroten van grip (HR Analytics, SPP, HR als Businessmaker, Talentmanagement) is misschien het ter discussie stellen van deze grip veel belangrijker voor het succesvol inzetten van mensen. De kanttekeningen van Wilbert van der Doef (zie De HR-trends voor 2014) zijn mij dan ook uit het hart gegrepen.
