HR is er druk mee, het binden en boeien van personeel. En áls we er in de praktijk nog niet concreet druk mee zijn, dan hebben we wel voornemens op dat vlak. Het hoort bij ons werk. Bovendien weten we allemaal dat er een krapte op de arbeidsmarkt aankomt. Soms lijkt het nog ver weg, maar ondanks de economische neergang, liegen de statistieken er niet om. Ik durf te stellen dat er in Nederland niet één HR’er is die de woorden nog nooit in z’n mond heeft genomen. En wel in deze volgorde: binden en boeien. En daar gaat het mis, juist op de langere termijn wanneer in de BV Nederland het personeel schaarser is.
Nadat het Catshuis-overleg was mislukt heeft een gelegenheidscoalitie van vijf politieke partijen alsnog een bezuinigingsakkoord gesloten. En dat allemaal binnen één week. Geen geringe prestatie gezien de miljardenomvang van de bezuinigingen en de versplintering van het politieke landschap. Wat heeft deze doorbraak veroorzaakt?
Elke goede HR professional wil zich nog verder ontwikkelen. En dat begint bij het verkrijgen van een goed inzicht in de vereisten die aan een hedendaagse HR functionaris gesteld worden. In tegenstelling tot de overtuiging van een grote groep HR mensen dat ze die inzichten al lang niet meer van Dave Ulrich kunnen krijgen, durf ik te beweren dat hij ons nog altijd bijzonder veel kan bijbrengen op dat terrein.
Veel adviseurs en ervaren managers zullen het herkennen. Er wordt een reorganisatie voorgesteld en (vooral) oudgedienden beginnen te mopperen: “Zo was het tien jaar geleden ook en toen moesten we zo nodig de andere kant op veranderen”. In dit artikel wordt uitgelegd waarom opnieuw herstructeren of “pendelen” tussen verschillende organisatiestructuren voor veel organisaties de meeste waarde oplevert.
