De laatste tijd spreek ik veel bestuurders die de afgelopen jaren sterk hebben moeten focussen op overleven met hun organisatie. Wat daarbij opvalt is dat er vaak, eigenlijk bijna altijd, kort cyclisch gekeken wordt naar het personeelsbestand en dan vooral in aantallen. Of: we hebben nu zoveel medewerkers in functie X. Daar hebben wij eigenlijk maar 90, 80, of 70 procent van nodig. Hoe kunnen we afslanken: wie zijn als laatsten binnen gekomen of wie kunnen eerder met pensioen?
De meeste organisaties moeten op enig moment ‘hun eigen tuin bijsnoeien’. Tijdens een reorganisatietraject gaat veel tijd en aandacht naar de mensen die vertrekken. Wie moet weg en waarom? Moeilijke beslissingen die je als directie niet zomaar neemt. Er blijft daarom weinig aandacht over voor de medewerkers die overblijven. Terwijl dat juist de mensen zijn die het moeten gaan maken voor de organisatie in afgeslankte vorm. Uiterst belangrijk dus, dat het team dat achterblijft geïnspireerd de mouwen gaat opstropen.
Het jaar 2013 kan met recht het jaar van de payrolling rechtszaken worden genoemd. Of deze betiteling als een eer opgevat kan worden voor het fenomeen payrolling is maar zeer de vraag.
De personeelsafdeling is het afgelopen decennium met een vijfde gekrompen. Volgens onderzoeker Berenschot ‘past dit in de trend dat medewerkers en managers zelf meer verantwoordelijk worden voor personeelsvraagstukken’. Zou het werkelijk? Van die ‘trend’ is in de praktijk vaak nog niet zo veel terug te zien. Wél dat er de afgelopen jaren ook op het aantal HR-medewerkers flink is bezuinigd.
Een organisatie wordt bepaald door zijn leider(s). Wie zou zich Virgin kunnen voorstellen zonder Branson, of Dyson zonder Dyson? Toch is een organisatie meer dan alleen zijn leider: Apple is met succes en zonder veel imagoschade overgegaan naar Tim Cook. .
Recent heeft het Gerechtshof Amsterdam uitspraak gedaan over een arbeidsovereenkomst van een ‘Director Human Resources’. Deze had een tijdelijke arbeidsovereenkomst voor één jaar. Zowel in die arbeidsovereenkomst als in correspondentie stond letterlijk ‘de intentie van de werkgever om bij goed functioneren, de overeenkomst om te zetten in een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd. De werkgever en de HR-directeur zouden dit na een half jaar evalueren. Ook was afgesproken dat de medewerker bij de omzetting zou groeien naar een salaris van € 5.000,-.
Het valt lang niet altijd mee om medewerkers of een MT te laten werken in lijn met de missie, visie en strategie van de organisatie. Sterker nog, naarmate een organisatie groter is, zullen mensen zich steeds meer een klein radertje in het geheel voelen. De toegevoegde waarde van het individu is dan lang niet altijd duidelijk.
Recentelijk deed de rechtbank in Den Haag een opvallende uitspraak in een zaak die was aangespannen tegen een agentschap van het Ministerie van Economische Zaken. Hierin werd gesteld dat de rechtspositie van payrollkrachten niet verandert als hun (materiële) werkgever hen onderbrengt bij een (andere) payrollonderneming. Zij blijven hun werk feitelijk uitvoeren bij dezelfde werkgever en behouden dus hun rechten.
Bij het invullen van ons Coachaanvraagformulier geven coachees geregeld aan vragen te hebben rondom het wegnemen of overwinnen van hun (persoonlijke of zakelijke) onzekerheid. Vaak gaat het hier om capabele en betrouwbare medewerkers die op het eerste gezicht niet gebukt gaan onder een gebrek aan zelfverzekerdheid. Echter op een dieper niveau voelen ze zich belemmerd in hun ambitie door een – al dan niet sluimerend – gevoel dat ze meer zouden willen laten zien van zichzelf dan ze nu doen.
Loop jij ook regelmatig aan tegen de grenzen van de tijd? Ondanks het feit dat je behoorlijk goed je prioriteiten stelt in je werk, lukt het maar niet om voldoende tijd te maken voor de dingen die belangrijk zijn. Je merkt dat de timemanagementmethode die je gebruikt niet voldoende helpt om al het belangrijke werk gedaan te krijgen in de tijd die je hebt.
