Het is dinsdagochtend en de vergadering over het optimaliseren van het recruitmentproces is nog geen 10 minuten van start, of hij verzandt al in een oeverloze discussie over details. Dit keer is de vraag of vacatures nu wel of niet op Linkedin moeten worden geplaatst de boosdoener.
LinkedIn in Californië zocht naar nieuwe manieren om de betrokkenheid van haar medewerkers te verhogen. Met behulp van een HR Hackathon liet zij de volgende generatie werknemers hiervoor ideeën bedenken.
5 tips voor een gedegen oplossing van functioneringsproblemen.
Is het organogram of organigram? Zou er één HRM'er in Nederland rondlopen die daar nog nooit een discussie over heeft gevoerd? Ondanks de twijfel over de schrijfwijze, geeft het beroemde harkjesschema velen nog steeds houvast. Want wie wil er nou niet in één oogopslag overzicht over de hele organisatie?
Mijn eerste reactie bij het teruglezen van de titel is. Wiens verantwoordelijkheid is dat? Moeten we nu echt als werkgever die moeders leren hoe ze werk en privé goed kunnen afstemmen?
‘Mensen zijn het belangrijkste kapitaal van onze organisatie’. Een veelgehoord credo. Want zonder mensen en zonder hun inzet is er geen product of dienst en is er dus geen omzet. In de praktijk pakt dit vaak anders uit. Managers nemen beslissingen op basis van financiële, commerciële en operationele analyses. De impact op mensen komt vaak op het tweede plan. Hoe komt dat dan? Voelt vooral HR zich verantwoordelijk voor de mensen in de organisatie? Wij geloven van niet.
‘Ik wens je veel personeel’ is een oud gezegde uit het Midden-Oosten die niet aardig bedoeld is. Uitdagingen rondom personeel zijn van alle tijden en een goed HR-beleid is cruciaal voor het succes van een organisatie. Je medewerkers maken immers je bedrijf. Anno 2016 is een van de grootste uitdagingen voor HR-professionals het transformeren naar een netwerkorganisatie.
Ik kan me helemaal verliezen in de website Ted.com. Van presentaties over natuurkunde klik ik door naar statistiek en het onderwaterleven. Niet omdat die onderwerpen me nu zo interesseren, het zijn de sprekers zelf die me enorm boeien. Hun stemgebruik, een vleugje humor, de manier waarop ze zich over het podium bewegen – waar ze het ook over hebben, hun passie straalt ervanaf. Ik hang aan hun lippen en ben niet de enige. Elke video op de site kan rekenen op honderdduizenden views. Jammer alleen, dat deze bevlogenheid vaak niet is terug te zien bij trainers van een ICT-cursus.
Een goede probleemdefinitie, een grondige analyse van de huidige situatie, meten is weten; het zijn allemaal essentiële onderdelen binnen een HR-project. Toch krijgen ze te vaak niet de aandacht die ze verdienen. Veel projectmanagementmethodes focussen te snel op de gewenste situatie en slaan belangrijke stappen over.
Het Ministerie van Sociale Zaken zet dezer dagen juridisch de puntjes op de i van een wetsvoorstel voor de payroll-sector. Wordt de nieuwe wet werkelijkheid dan heeft deze ingrijpende gevolgen voor de bijna 200.000 mensen die via payrolling werk hebben. Voor 50-plussers en lageropgeleiden die nu (te lang) aan de kant staan, wordt bovendien een begaanbare weg naar de arbeidsmarkt afgesloten. Voor hen lijkt baanzekerheid straks verder weg dan ooit.
