Een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd kan alleen van rechtswege eindigen als de opgenomen bepaaldetijdclausule aan de wettelijke vereisten voldoet. Als een ontbindende voorwaarde in werking treedt, kan dit alleen leiden tot een beëindiging van rechtswege als de ontbindende voorwaarde niet in strijd is met het gesloten systeem van het ontslagrecht.
Een werknemer wil in de zomerperiode 4 weken met vakantie. De werkgever geeft aan dat dit niet kan. Eigenlijk helemaal niet, maar uiteindelijk komen ze op 3 weken uit. Met de mededeling dat als de werknemer een langere vakantie neemt dit ernstige gevolgen zal hebben.
Met de Xella-beslissing heeft de Hoge Raad de discussie over het slapende dienstverband en de transitievergoeding beslecht. Mr. Petra Kroon legt in deze video uit wat dit inhoudt.
‘Zerotolerancebeleid’ klinkt duidelijk, maar is in de praktijk nog niet zo eenvoudig. Het kan voor de werkgever in de praktijk namelijk zure en dure consequenties hebben, ziet mr Marcus Draaisma.
Welke factoren spelen een rol bij de toekenning van (de hoogte) van een billijke vergoeding? Mr. Petra Kroon licht dit toe aan de hand van een van de eerste zaken onder de wet werk en zekerheid over de billijke vergoeding.
Bij herhaling van gedrag na een waarschuwing is ontslag op staande voet alleen gerechtvaardigd als de werkgever dit als consequentie steeds duidelijk heeft gemaakt. Dat het in de praktijk hier mis kan gaan en de werkgever beter voor een andere ontbinding had kunnen kiezen laat een recente uitspraak zien.
De meeste beëindigingsovereenkomsten worden gesloten in de vorm van een vaststellingsovereenkomst. Een VSO kent vele voordelen. Welke deze zijn en wat de mogelijkheden zijn vertelt mr. Petra Kroon, docent online combinatiecursus Arbeidsrecht in deze video.
Wat als een werknemer scheldt en zaken vernielt? Genoeg reden om iemand te ontslaan? De rechter vond onlangs van niet. De werknemer kon het niet aangerekend worden vanwege zijn emotionele toestand die mede werd veroorzaakt door de druk die werkgever
Laatste tijd zie ik opvallend veel ontslag op staande voet zaken waarbij reden voor het ontslag verband houdt met (be)dreigingen die werknemer richting werkgever (en/of collega's) had geuit. Dat context dan belangrijk is volgt wel uit die uitspraken.
Een ambtenaar heeft toestemming voor het verrichten van nevenwerkzaamheden. Toch ontstaat daarover een geschil. Wie zat fout: de werknemer of de werkgever?