De werkgever is bevoegd de loonbetaling op te schorten gedurende de tijd dat de werknemer zich niet houdt aan redelijke voorschriften omtrent het verstrekken van de inlichtingen die de werkgever nodig heeft om te kunnen vaststellen of de werknemer recht heeft op loon tijdens ziekte. Daarnaast kan de werkgever de loonbetaling staken wanneer de zieke werknemer weigert mee te werken aan zijn re-integratie.

Als een werknemer zich op 1 februari 2012 ziek meldt, meldt de werkgever dat hij elke dag telefonisch moet berichten over de voortgang van het herstel. Als de werknemer niet elke dag contact opneemt met de werkgever, besluit deze om met ingang van 5 maart 2012 de loonbetaling op te schorten.

Op 8 maart 2012 oordeelt de bedrijfsarts dat de werknemer geen medische klachten meer heeft, maar dat hij nog wel kampt met klachten die gerelateerd zijn aan de arbeidsverhouding. De werkgever grijpt dit oordeel aan om de loonopschorting om te zetten in een loonstaking, omdat de werknemer zou weigeren (andere passende) arbeid te verrichten.

 

Geen advies voor passende arbeid

De werkgever heeft geen advies van de bedrijfsarts ingewonnen over passende arbeid voor de werknemer. Dit is voor de rechter aanleiding om te oordelen dat de loonbetaling ten onrechte is gestaakt. Immers, op grond van de Arbeidsomstandighedenwet is een werkgever verplicht zich in het kader van de re-integratie te laten bijstaan door bijvoorbeeld een arbodienst of bedrijfsarts.

De rechter is ook van oordeel dat de loonbetaling ten onrechte is opgeschort, omdat het door de werkgever aangevoerde vereiste van dagelijks telefonisch contact geen redelijk voorschrift is om te kunnen vaststellen of een werknemer recht heeft op loon tijdens ziekte.

 

Rechtbank Utrecht, 1 augustus 2012, LJN: BX4311

 

Tip: Vraag tijdig advies van de bedrijfsarts of arbodienst, en vraag een deskundigenoordeel bij het UWV aan wanneer u het niet eens bent met het advies/oordeel van de bedrijfsarts of arbodienst.