Dat het naast zich neerleggen, weigeren, of (zoals in onderstaande uitspraak) het frustreren van mediation dan niet alleen gevolgen kan hebben voor het loon tijdens ziekte van de werknemer (de werkgever mag dit dan namelijk stop zetten), maar een dergelijke houding de werknemer zelfs zijn baan kan kosten leert deze uitspraak van de kantonrechter Maastricht van bijna twee jaar geleden. De rechter overwoog in die uitspraak o.a. het volgende:
“Werknemer is na zijn ziekmelding niet of nauwelijks bereikbaar voor werkgever na de door de bedrijfsarts geadviseerde time-out van een week. Het stond werkgever vrij om met werknemer een afspraak te maken om na die time-out in gesprek te gaan. Het getuigt zelfs van goed werkgeverschap dat werkgever dit gesprek heeft willen aangaan in het bijzijn van een mediator. Vast staat dat werknemer vervolgens dit mediationtraject heeft gefrustreerd door zonder zich af te melden tot twee maal toe niet te verschijnen voor een mediationgesprek. Het toen door hem in genomen standpunt dat hij alleen contact wilde met de bedrijfsarts omdat hij ziek was, valt niet te volgen. Het was immers juist geadviseerd door de bedrijfsarts dat werknemer met werkgever in gesprek zou gaan na de geadviseerde time-out. Doordat werknemer tot twee maal toe niet is verschenen, heeft hij geen gevolg gegeven aan door werkgever gegeven redelijke voorschriften als bedoeld in art. 7:660a BW. Met werkgever is de kantonrechter van oordeel dat dit nalaten van werknemer als ernstig verwijtbaar dient te worden beschouwd”.
De rechter ontbond de arbeidsovereenkomst per direct (dat gebeurt niet zo snel), zonder vergoeding (dat is slechts aan de orde wanneer de werknemer ERNSTIG verwijtbaar handelt, en de lat hiervoor ligt hoog) en mét veroordeling van werknemer in de proceskosten.
Dat werknemer niet alleen verstek liet gaan aan de mediationtafel maar ook nog eens weg bleef in de rechtbank zal hem zeker niet hebben geholpen. Geen loon, geen baan en waarschijnlijk ook geen WW voor deze werknemer dus.