Volgens het CBS en TNO heeft 14 procent van de Nederlandse werknemers last van burn-out en overspannenheidsklachten. VEERTIEN procent, één op de zeven medewerkers. Meer dan een miljoen en inmiddels beroepsziekte nummer één in Nederland. Het aandeel psychische beroepsziekten was in 2017 goed voor 42 procent (tegen 34 procent in 2014). Psychische gevallen worden zwaarder en de lengte van het verzuim de afgelopen jaren wordt steeds langer. Wat is er aan de hand in onze professionele samenleving?
Werkstress leidt niet tot een burn-out als werknemers bevlogen zijn. Maar hoe zorg je voor bevlogenheid (engagement) in je organisatie? Enkele handvatten.
Wijngaarden in Italië, Frankrijk en Spanje bieden een fantastisch uitje tijdens de zomervakantie. Indien u ooit een wijnboer heeft bezocht, is u tijdens deze rondleiding misschien opgevallen dat er altijd rozenstruiken rondom een wijngaard staan. Dit is niet zonder reden. Trek hier een les uit en plant en verzorg rozenstruiken binnen uw eigen bedrijf. Dit is namelijk het goedkoopste en het meest effectieve ziekteverzuim preventiemiddel dat u zelf kunt cultiveren!
Het beeld van de tredmolen is voor veel mensen herkenbaar. Blijven hollen. Doorgaan. En het gevoel hebben dat als je stopt met rennen, je controle verliest en dat dan alles instort. Bij mensen die op die manier al heel lang niet tot rust komen, gebeurt dat vaak ook echt – niet voor niets is elk jaar na de zomervakantie een flinke piek te zien in de aanmeldingen voor GZ-psychologen.
Een werknemer werkt al meer dan 25 jaar voor hetzelfde bedrijf. In die jaren is hij doorgegroeid qua functie en heeft hij steeds andere taken gekregen. Het is een tevreden en hardwerkende werknemer, die houdt van zijn diversiteit aan taken. Door veranderingen in het bedrijf (reorganisatie) komen er in een tijdsbestek van een paar maanden, een aantal taken te vervallen. Laten dit nu nét de taken zijn die voor werkplezier, voldoening, waardering, zelfontplooiing en ontwikkeling zorgden. De werknemer krijgt een burn-out en is op dit moment al tien maanden uitgevallen.
Sommige dingen in je werk of je leven kosten je energie. Die trekken als het ware je ‘batterij’ leeg. Gelukkig zijn er aan de andere kant ook dingen in je werk en je leven die energie geven en die de batterij kunnen vullen. Zolang het energie gevende stuk groter is dan het energie vretende stuk kunnen mensen prachtig presteren. Als de energievreters echter over een langere periode groter zijn dan de energiebronnen, krijgen mensen ook klachten.
Bij schadelastbeheersing denken we eigenlijk direct aan verzekeraars die proberen zo weinig mogelijk uit te keren. En feitelijk klopt dat ook. Maar is dat zo erg?
“Hoe dring ik het verzuim in mijn organisatie terug?” Het is een vraag die ik krijg van veel klanten. Sterker nog: er is vrijwel geen werkgever die niet met dat vraagstuk worstelt. ‘Hoe minder verzuim, hoe beter’ is natuurlijk het credo, alleen al uit financieel oogpunt. Met een beetje pech draagt u als werkgever tot wel 12 jaar lang de kosten van verzuim en arbeidsongeschiktheid.
Wat ambiëren we met Duurzame inzetbaarheid? Dat werknemers in hun arbeidsleven doorlopend over daadwerkelijk realiseerbare mogelijkheden alsmede over voorwaarden beschikken om in huidig en toekomstig werk met behoud van gezondheid en welzijn te (blijven) functioneren.
Moet ik ook eigenrisicodrager worden voor de Ziektewet en WGA? Het verbaast mij niets dat ik deze vraag steeds vaker krijg. Werkgevers horen van alle kanten dat eigenrisicodragerschap (ERD) dé manier is om de kosten van arbeidsongeschiktheid en verzuim te beperken. Die kosten stijgen razendsnel. Werkgevers zijn er op dit moment gemiddeld zo’n 6% van hun loonsom aan kwijt.
