Wet- en regelgeving
Nieuws
Door: Lianne Bouman
3 augustus 2015
Sinds 1 juli 2015 is de veelbesproken transitievergoeding uit de Wet werk en zekerheid (Wwz) een feit. De werkgever moet deze vergoeding fiscaal als loon uit vroegere dienstbetrekking behandelen. Transitiekosten en inzetbaarheidskosten zijn ook loon. Fiscaal gezien ligt dat toch wat genuanceerder.

Per situatie moet de werkgever bekijken hoe deze kosten volgens de werkkostenregeling behandeld moeten worden. De werkgever mag transitie- en inzetbaarheidskosten die hij voor die werknemer maakt of heeft gemaakt, van de transitievergoeding aftrekken. Voorwaarde is dat voorafgaand aan het maken van de deze kosten de werknemer daarmee schriftelijk akkoord moet zijn gegaan.

De transitievergoeding die overblijft na aftrek van de transitie-en en inzetbaarheidskosten is voor de werknemer loon uit vroegere dienstbetrekking. Hierop moet de werkgever de groene tabel voor bijzondere beloningen toepassen.

Tegenwoordige of vroegere dienstbetrekking

Transitie-en inzetbaarheidskosten zijn vergoedingen aan de werknemer en dus loon. Of gerichte vrijstellingen, nihilwaarderingen of normbedragen hierop van toepassing zijn, moet de werkgever van geval tot geval bekijken. Als de kosten loon zijn, is het nog de vraag of het gaat om loon uit tegenwoordige of vroegere dienstbetrekking. Raadpleeg bij twijfel de Belastingdienst.

Nota bene

  • Transitiekosten zijn de kosten die een werkgever maakt in het zicht van ontslagsituatie en die erop gericht zijn om de werkloosheid van de werknemer te voorkomen of te bekorten. Denk hierbij bijvoorbeeld aan kosten voor outplacement, scholing of het in acht nemen van een langere opzegtermijn dan de opzegtermijn waarop de werknemer strikt genomen recht zou hebben.
  • Bij inzetbaarheidskosten gaat het om kosten die gemaakt zijn tijdens de reguliere looptijd van het dienstverband. Het gaat dan om kosten en inspanningen die erop gericht zijn om de werknemer ‘breder inzetbaar te maken op de arbeidsmarkt’. Het is daarbij wel de bedoeling dat het gaat om kosten en/of opleidingen die geen direct verband houden met de huidige functie van de werknemer. Denk daarbij bijvoorbeeld aan een talencursus voor een werknemer die niet werkzaam is in een internationale functie. In dat geval zou de werkgever met de werknemer kunnen afspreken dat de talencursus vergoed wordt, maar deze kosten bij een eventueel later verschuldigde transitievergoeding weer verrekend worden.