Ontslag: eenzijdig besluit of wederzijds goedvinden?

Een werkgever en werknemer sluiten een Beroepspraktijkovereenkomst af voor de duur van één jaar. Slechts enkele maanden later gaan partijen het gesprek aan over de beëindiging van het dienstverband. De werkgever is van mening dat hierover overeenstemming is bereikt en stopt met het betalen van loon. De werknemer kan zich daarin echter niet vinden en start een kort geding.

Onderzoeksplicht

De kantonrechter geeft op voorhand aan dat de instemming van een werknemer met beëindiging van zijn arbeidsovereenkomst slechts mag worden aangenomen op grond van verklaringen en/of gedragingen van de werknemer, waaruit deze instemming ondubbelzinnig blijkt. Daarnaast is de werkgever verplicht te onderzoeken of de werknemer vrijwillig instemt met een einde van het dienstverband.

Ingestemd

De kantonrechter achtte het aannemelijk dat de werknemer had ingestemd met het einde van het dienstverband. De werknemer had immers vrij gevraagd om in een andere branche te solliciteren en had bovendien op school aangegeven dat hij wilde stoppen met zijn opleiding. Naar het oordeel van de kantonrechter impliceert het stoppen met de opleiding ook dat de beroepspraktijkvorming bij de werkgever geen doel meer zou dienen. De werkgever heeft verklaard dat de werknemer in het gesprek heeft ingestemd met de beëindiging van het dienstverband en dat de vaststellingsovereenkomst niet direct was getekend enkel vanwege een defecte printer. Dit werd bovendien bevestigd door de bij het gesprek aanwezige jobcoach. Hierdoor kwam de kantonrechter tot de conclusie dat de arbeidsovereenkomst met wederzijds goedvinden was geëindigd.

Rechtbank Almelo, sector Kanton, locatie Enschede, 5 januari 2012, LJN: BV0550

Tip

De bewijslast dat een werknemer heeft ingestemd met een vrijwillige beëindiging van de arbeidsovereenkomst en dat de werkgever aan zijn onderzoeksplicht heeft voldaan, rust op de werkgever. Als het niet komt tot ondertekening van een vaststellingsovereenkomst moet dit derhalve op een andere manier blijken, bijvoorbeeld uit andere correspondentie of door verklaringen van getuigen.