Een werknemer in dienst vanaf eind 2007 in de functie van magazijnmedewerker is sinds maart 2012 arbeidsongeschikt. Voor zijn eigen werkzaamheden is hij ongeschikt vanwege fysieke klachten, zoals pijn aan polsen, handen, nek, schouder en knieën. Volgens onderzoek van een pijnpoli zou sprake zijn van versleten en beschadigde spieren en aanhechtingen. Bij belasting nemen de klachten toe. De werknemer heeft bijvoorbeeld moeite met het strikken van zijn veters. Hij wordt medio juli 2013 op staande voet ontslagen omdat hij zijn re-integratieverplichtingen zou hebben geschonden, waaronder de mededelingsverplichting.
De rechter oordeelt in kort geding dat normaal gesproken opschorting van loon een passende sanctie is, maar dat in geval van andere feiten en omstandigheden een ontslag op staande voet gerechtvaardigd is. De werkgever is er via internet achter gekomen dat de werknemer een zeer actieve hardloper is; in het jaar van zijn arbeidsongeschiktheid heeft hij 29 keer een 10-kilometerwedstrijd, 6 halve – en 2 hele marathons in een behoorlijk tempo gelopen. De werknemer heeft tegenover de bedrijfsarts slechts verklaard “2x keer per week wat hard te lopen”. Uit videobeelden blijkt bovendien dat de werknemer aan zijn eigen huis heeft geklust waaronder het vervangen van de dakgoten. Volgens de rechter is zelfs voor een leek duidelijk dat er een tegenstrijdigheid bestaat tussen de geleverde fysieke inspanningen en het niet in staat kunnen zijn van het uitoefenen van bijvoorbeeld een functie als postbode. De rechter oordeelt dat het niet melden van deze activiteiten het re-integratieproces heeft belemmerd, en dat het ontslag op staande voet gerechtvaardigd is.
Tip: Loonopschorting is de passende sanctie voor het niet naleven van re-integratievoorschriften. In het geval van andere feiten en omstandigheden kan een ontslag op staande voet gerechtvaardigd zijn.
Bron: Rechtbank Noord-Nederland, loc. Groningen, 20 september 2013, ECLI:NL:RBNNE:2013:5613
