Om onder de ontslagvergoeding uit te komen hield een zorginstelling een terminaal zieke arts na twee jaar ziekteverlof nog ruim een jaar zonder salaris in dienst. De rechter veroordeelde de zorginstelling tot het ontslaan van de zieke arts en het uitbetalen van de ontslagvergoeding.

Werkgevers zijn in de eerste twee jaar ziekte verplicht het loon door te betalen. Na twee jaar volgt de keuring door het UWV en volgt doorgaans het ontslag van de werknemer. Sinds juli 2015 moet echter bij ontslag een transitievergoeding betaald worden. Om de rekening niet te hoog op te laten lopen heeft het vorige kabinet een reparatiewet ingediend. Deze wet regelt dat werkgevers de ontslagvergoeding bij UWV kunnen declareren.

Evert Verhulp, hoogleraar arbeidsrecht aan de Universiteit van Amsterdam, wijst er in de Volkskrant op dat de reparatiewet niet een totaaloplossing is. Hij vraagt zich waarom de werkgever zich zou inspannen om binnen twee jaar nieuw, vervangend werk voor de werknemer te vinden. Hij moet dan immers ook ontslagvergoeding betalen, die hij echter niet kan declareren. Hetzelfde geldt volgens Verhulp voor de werknemer: “Waarom zou die meewerken aan herplaatsing als hij na twee jaar een volledige ontslagvergoeding kan krijgen en later misschien alsnog nieuw werk kan vinden?”

Woensdag debateert minister Wouter Koolmees van SZW over het misbruik van ‘slapende dienstverbanden’ en de reparatiewet.