De Kantonrechter oordeelt dat sprake is van bedrijfseconomische redenen die nopen tot een kostenbesparende reorganisatie. In het kader van de vergoeding voor de werknemers brengen de beginselen van goed werkgeverschap met zich mee dat een werkgever tegenover de werknemer zorgvuldig moet optreden. Dit leidt tot de verplichting om een redelijke vergoeding te betalen. De gevolgen van een kostenbesparende reorganisatie komen voor rekening en risico van de werkgever.
Sociaal plan
In 2009 is eveneens een reorganisatie doorgevoerd, waarbij tot en met 31 december 2010 een sociaal plan gold met c=0,7. De werkgever heeft tijdens het overleg met banken, aandeelhouders en managers onvoldoende rekening gehouden met de nadelige financiële gevolgen voor de werknemers. De werkgever heeft zich evenmin bij de banken en aandeelhouders ingespannen om het mogelijk te maken dat het geldende sociaal plan met daarin c=0,7 zou worden verlengd, zodat de af te vloeien werknemers dezelfde vergoeding zouden krijgen als aan de werknemers die in 2009 zijn afgevloeid.
Billijke vergoeding
De Kantonrechter overweegt dat de werknemers die na de reorganisatie in 2009 overbleven zich hebben ingezet om het bedrijf draaiende te houden. Van deze werknemers, waarvan de meesten met een zeer langdurig dienstverband, kan dan ook niet worden verwacht dat zij genoegen nemen met een vergoeding die minder dan de helft bedraagt dan de vergoeding waarop zij een paar maanden daarvoor op grond van het oude sociaal plan aanspraak konden maken. De kantonrechter acht een vergoeding van 0,3 evident onbillijk en kent een vergoeding toe van c=1.
Kantonrechter Sittard-Geleen 21 mei 2011, LJN BQ4083
Tip
De Kantonrechter kent, conform de aanbevelingen voor Kantonrechters, waarde toe aan een sociaal plan dat is afgesloten met de vakbonden. Dit kan anders zijn als het sociaal plan eenzijdig of met instemming van een medezeggenschapsorgaan is opgesteld. In deze zaak acht de kantonrechter zich niet gebonden aan het sociaal plan dat ‘slechts’ door de COR is goedgekeurd. Dit is echter het gevolg van de omstandigheden van het geval. Er is ook jurisprudentie waaruit blijkt dat een sociaal plan dat niet is afgesloten met de vakbonden, maar enkel met de ondernemingsraad, wel waarde wordt toegekend.