De gevolgen van een schorsing of non-actiestelling komen in beginsel voor rekening van een werkgever. Pas als sprake is van een omstandigheid die in de risicosfeer van de werknemer ligt, is dit anders. Volgens de voorzieningenrechter mag van een statutair directeur worden verwacht dat hij leiding geeft en rechtstreeks en onbelemmerd contact kan hebben met directieleden en medewerkers van de organisatie. Door de opgelegde voorwaarden van het OM is de werknemer daartoe niet in staat. Dit is een omstandigheid die – net als detentie – voor rekening en risico behoort te komen van de werknemer.
Risicosfeer bij verval van de opgelegde voorwaarden
Mochten de door het OM opgelegde voorwaarden komen te vervallen, dan acht de voorzieningenrechter het in dit geval naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar om de gevolgen van de schorsing van de werknemer alsnog voor rekening van Laurentius te laten komen. Volgens de Voorzieningenrechter is het aannemelijk dat de organisatie is beschadigd door de verdenking van de werknemer, nu hij als statutair directeur het boegbeeld van de organisatie is. Bovendien heeft de werknemer geen uitleg gegeven over de vermeende vastgoedfraude, terwijl Laurentius dit wel van hem mocht verwachten. Gelet op deze omstandigheden is Laurentius niet gehouden de werknemer in staat te stellen om werkzaamheden te verrichten en ook niet gehouden tot de betaling van het salaris. Bovendien is de werknemer gehouden de bedrijfseigendommen van Laurentius in te leveren.
Rechtbank Breda, 10 augustus 2012, LJN: BX4066
Tip: Als je als werkgever een werknemer niet in staat stelt om te werken (schorsing o.i.d), dan komt dit eigenlijk altijd voor risico van de werkgever. Enige terughoudendheid met het stopzetten van een loonbetaling is dan ook aan te raden.