Uit analyse van100 recente vaststellingsovereenkomsten blijkt dat slechts één daarvan volledig WW-proof is. In het onderzoek van MijnOntslagjurist kwamen een aantal structurele tekortkomingen aan het licht.
Shutterstock

“We zien keer op keer dat er belangrijke onderdelen ontbreken die nodig zijn om een WW-uitkering te krijgen,” vertelt Jan Pieter Smit, oprichter van MijnOntslagjurist. Samen met zijn collega’s controleert hij dagelijks de vaststellingsovereenkomsten die werknemers via de site insturen. “Het gaat hier om overeenkomsten waarvan mensen denken dat ze prima zijn opgesteld. In werkelijkheid komt het recht op een uitkering in gevaar.”

Elke situatie is anders, en kleine fouten kunnen grote gevolgen hebben voor de werknemer

Veelvoorkomende fouten in vaststellingsovereenkomsten

In het onderzoek, dat gebaseerd is op de meest recente 100 controles, kwamen een aantal structurele tekortkomingen aan het licht. De meest voorkomende fout? De verkeerde of onvolledige formulering van het ontslagmotief.

“In 73% van de gevallen stond niet duidelijk in de overeenkomst dat er geen sprake is van een opzegverbod, zoals bedoeld in art. 7:670BW. ” legt Smit uit. Eén van de voorwaarden van het UWV om een WW-uitkering toe te kennen. Als dat er niet in staat, kan de betreffende werknemer ‘zomaar maanden zonder inkomen zitten.’

Ook de opzegtermijn wordt in veel gevallen verkeerd toegepast. In 13% van de gecontroleerde overeenkomsten was daar geen rekening mee gehouden. Zonder juiste fictieve opzegtermijn loopt de werknemer het risico dat de WW-uitkering pas weken later ingaat aldus Smit. Waardoor degene al die tijd ‘met lege handen’ staat.

Verder ontbrak in 4% van de gevallen de wettelijk verplichte transitievergoeding. “Dat is gewoon geld waar je recht op hebt,” zegt Smit. “Hetzelfde geldt voor openstaande vakantiedagen. In 9% van de gevallen werden die niet uitgekeerd, en was er bovendien geen sprake van vrijstelling van werk. Dat zorgt voor verwarring over de laatste werkdag en het recht op loon.”

Geen kwade opzet, maar gebrek aan kennis

Volgens Smit is er meestal geen sprake van kwade opzet door werkgevers. “In de meeste gevallen wordt er simpelweg niet goed nagedacht, of is er sprake van een gebrek aan kennis over de formulering of de juridische gevolgen. Werkgevers gebruiken vaak standaardmodellen die ze van internet halen of ooit eerder hebben gebruikt. Maar elke situatie is anders, en kleine fouten kunnen grote gevolgen hebben voor de werknemer.”

Lees ook: Werknemer ontslaan via een vaststellingsovereenkomst: de kansen en risico’s voor werkgevers

Ontdek de aspecten van verschillende soorten arbeidsovereenkomsten, leer om te gaan met zieke werknemers volgens de Wet Verbetering Poortwachter, en beheers de complexiteit van het ontslagrecht. Een onmisbaar pakket voor iedere HR-professional die up-to-date wil blijven met de nieuwste ontwikkelingen in de arbeidsrechtpraktijk.