Belonen
Nieuws
Door: Bas Ammerlaan
2 februari 2013
Aankomende HR-medewerkers schatten volkomen verkeerd in hoeveel vrouwen organisaties aan moeten nemen om een evenwichtige man-vrouwverdeling te bereiken. HR-medewerkers in de praktijk zijn er ook niet goed in.

Tweederde van de HR-medewerkers in opleiding schat verkeerd in hoeveel vrouwen moeten worden aangenomen voor een evenwichtige verdeling, blijkt uit onderzoek van de Radboud Universiteit Nijmegen. 64 procent van de ondervraagden onderschatte hoe lang het duurt voordat met een bepaald aanstellingspercentage een 50/50-verhouding is bereikt. Ruim de helft van hen (34 procent) adviseerde zelfs zodanig verkeerd dat met hun antwoord het streefcijfer nooit zou worden bereikt. Slechts 36 procent van de deelnemers maakte een juiste schatting.

 

Instroom en aantal

Een veelvoorkomende denkfout is het verwarren van instroom met aantal, volgens de onderzoekers. De ondervraagden moesten het volgende vraagstuk beantwoorden: “Universiteit X telt 300 hoogleraren, waarvan op dit moment 11 procent vrouw is. Jaarlijks wordt gemiddeld 10 procent van de hoogleraren vervangen door nieuwe. Hoeveel procent van de nieuw aan te stellen hoogleraren moet, bij een gelijkblijvend totaal aantal hoogleraren, vrouw zijn om binnen hoeveel jaar op een gelijk aantal mannelijke en vrouwelijke hoogleraren te zitten?” Wie als antwoord geeft jaarlijks 50 procent hoogleraren te willen aannemen heeft het in dit voorbeeld over 15 vrouwen per jaar. Het streven van 150 hoogleraren wordt dan pas na lange tijd bereikt.

 

Uitstroom

Het streven wordt bovendien ook nog beïnvloed door uitstroom. Mensen blijken de invloed van uitstroom te onderschatten: men vergeet dat er niet alleen vrouwen bijkomen maar ze ook weer vertrekken. Naarmate er meer vrouwen worden aangenomen wordt de uitstroom ook groter. Bovendien blijven sommige personeelsleden veel langer dan 10 jaar zitten.

 

Streefcijfers

Volgens Inge Bleijenbergh, hoofd van het onderzoek, doen ervaren praktijkcollega’s het volgens de literatuur niet veel beter dan de studenten. “En ik heb deze resultaten gepresenteerd voor beleidsmedewerkers van alle universiteiten. Toen zat een aantal mensen heel beduusd te kijken. Ze moesten toegeven dat ze deze onderschatting in de praktijk zelf vaak tegenkwamen – en dat streefcijfers dus te laag bleven.”