Het aandeel thuis- of telewerkers is tussen 2008 en 2012 toegenomen van 27 tot 32 procent. 68 Procent van de werknemers werkt daarentegen tijdens normale werkuren nooit thuis of op afstand. En het aantal uren per week dat werknemers thuiswerken is al jaren redelijk stabiel. Ondanks de groeiende flexibilisering, inspanningen door de overheid en het bedrijfsleven en snelle technologische ontwikkelingen.

Dit blijkt uit de publicatie ‘Meer tijd- en plaatsonafhankelijk werken: kansen en barrières’ van het Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid (KiM). In het onderzoek richtte het KiM zich in opdracht van de programmadirectie Beter Benutten van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu op de vraag of het in potentie mogelijk is de verschillende varianten van tijd- en plaatsonafhankelijk werken zoals thuis- en telewerken te stimuleren, en welke barrières hiervoor eventueel dienen te worden weggenomen.

Werkcultuur

Een beperkt onderling vertrouwen, een werkcultuur die werken op afstand niet of minimaal toestaat, de beperkte toepasbaarheid van bestaande regelingen en de bekendheid hiermee, het vertoonde gewoontegedrag en de beperkte flexibiliteit aan de randen van de dag zijn de belangrijkste redenen waarom niet vaker wordt gekozen voor een werkvorm die het mogelijk maakt de file te mijden.

Natuurlijke grens

Verder lijkt er een natuurlijke grens te zitten aan de hoeveelheid tijd per week waarop mensen kunnen en willen thuiswerken; deze grens ligt tussen de 1 en 2 dagen per week. Een verdere toename van tijd- en plaatsonafhankelijk werken is mogelijk mits de barrières in samenhang worden verminderd of weggenomen aldus de onderzoekers.

Recht, gunst of verplicht?

Thuiswerken wordt momenteel vrijwel  overal als een gunst voor de werknemer gezien en niet als een recht. Doordat nieuwe werkvormen de laatste jaren vaak vanuit een bezuinigingsoogpunt voor huisvesting ‘van bovenaf’ worden  opgelegd, worden werknemers in deze organisaties door hun leidinggevenden echter steeds vaker  aangespoord om meer thuis te gaan werken. Het is volgens de onderzoekers dan ook niet ondenkbaar dat dit bij bepaalde bedrijven en  organisaties uiteindelijk zelfs verplicht wordt gesteld. Thuiswerken ontwikkelt zich dan van een gunst naar een recht en later zelfs naar een plicht. De vraag blijft echter overeind of deze ontwikkeling sterk genoeg is om de meest genoemde argumenten tegen flexibele werkvormen (de beperkte mogelijkheid om de werkzaamheden op een ander tijdstip of andere locatie uit te voeren, en het verminderde vertrouwen door minder zichtbaarheid) tegen te gaan.

Creëer de optimale werkomgeving

Hoe zorg je ervoor dat je een aantrekkelijke werkgever bent én blijft voor talenten? En wat betekent dit voor de werkomgeving op kantoor, thuis of op een third workplace? Het Marktevent ‘The Great Workplace to be’ geeft in één dag nieuwe inzichten, resultaten en innovaties om uw human capital optimaal te laten renderen. Meer informatie