Laagopgeleiden en ZZP’ers hebben minder toegang tot arbeid- en zorgregelingen dan hoogopgeleiden en werknemers. Dat blijkt uit onderzoek door het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) en de Universiteit Utrecht gepubliceerd in het artikel over ‘Arbeid en zorg in de participatiesamenleving’ van Tijdschrift voor Arbeidsvraagstukken.
Sommige groepen in de samenleving hebben minder toegang tot arbeids- en zorgregelingen dan anderen. Laagopgeleiden kunnen minder vaak telewerken en hebben minder vaak flexibele werktijden dan hoogopgeleiden. Het is voor deze groep vaak ook minder haalbaar kinderopvang in te schakelen of (onbetaald) verlof op te nemen.
Zelfstandigen hebben minder toegang tot verlofregelingen dan werknemers. De uitkering bij zwangerschap is maximaal het minimumloon en dus niet, zoals bij werknemers, een compensatie van het laatst verdiende loon. De kinderopvangtoeslag is gebaseerd op daadwerkelijk gewerkte uren, wat voor zelfstandigen vaak onzeker is.
