Als er beslag gelegd wordt op het inkomen (loon, een eventuele uitkering of alimentatie-inkomsten), dan heeft de werknemer recht op een beslagvrije voet. Deze periodieke betalingen zijn specifiek in de wet omschreven. De beslagvrije voet is een deel van het inkomen waarop in feite geen beslag gelegd kan worden. De beslagvrije voet is gelijk aan 90 procent van de toepasselijke bijstandsnorm (afhankelijk van de persoonlijke situatie), verhoogd met een bepaald deel van de woonkosten en de premie Ziektekostenverzekering.
Buiten loonbeslag vallende zaken
Op inkomsten, zoals kinderbijslag, huurtoeslag en kinderopvangtoeslag kan de deurwaarder geen beslag leggen. Een kostenvergoeding valt ook niet onder het loonbeslag. Uw werknemer blijft immers kosten voor de uitvoering van zijn werkzaamheden maken.
Een beslagvrije voet kan hoger of lager worden door bepaalde omstandigheden. Zo kan de hoogte van de huur een rol spelen. De deurwaarder stelt de definitieve beslagvrije voet dus vast aan de hand van de gegevens die hem bekend zijn. Normaal gesproken vraagt de deurwaarder bij de schuldenaar naar deze gegevens door een formulier dat aan de schuldenaar wordt uitgereikt.
Verplichtingen werkgever
Als beslag wordt gelegd op het loon van een werknemer, bent u als werkgever verplicht hieraan mee te werken. U ontvangt van de deurwaarder het beslagexploot en een vragenlijst. De vragen hebben betrekking op het inkomen van de werknemer op wiens loon de deurwaarder beslag wil leggen. U moet de lijst binnen vier weken invullen en ondertekend retourneren.
Let op
Stuur de ingevulde en ondertekende vragenlijst tijdig op. Als u dit nalaat, loopt u het risico dat uw onderneming zelf voor de rechter wordt gedaagd en aansprakelijk wordt gesteld voor de gehele vordering. U bent ook verantwoordelijk voor het tijdig maandelijks afdragen van de bedragen, die u moet inhouden op het loon van de werknemer.
Ombudsman
Deurwaarders en overheidsinstanties stellen maar al te vaak de beslagvrije voet te laag vast, oordeelt Nationale ombudsman Alex Brenninkmeijer. Daardoor komen burgers onnodig onder hun bestaansminimum terecht. Brenninkmeijer vindt dat burgers hun beslagvrije voet beter moeten (laten) controleren en bij misstanden aan de bel moeten trekken.
