De voorgenomen crisismaatregelen in het Stabiliteitsprogramma 2013 vallen veelal negatief uit voor werkgevers. Toch geeft meer dan de helft van de ondernemers de crisismaatregelen een voldoende. Dit blijkt uit een studie van onderzoeksbureau Panteia onder een representatieve groep van 705 Nederlandse ondernemers.
Het bedrijfsleven heeft in volgorde van zwaarte het meeste ‘hoofdpijn’ van:
- Zes maanden doorbetalen van de WW door werkgevers;
- De verhoging van het btw-tarief;
- Het niet bezuinigen op ontwikkelingssamenwerking;
- De effecten van de afschaffing van de onbelaste reiskostenvergoeding
Ook de snellere verhoging van de AOW-leeftijd wordt niet onverdeeld als positief ervaren.
Onbelaste reiskostenvergoeding
- Het afschaffen van de onbelaste reisvergoeding willen de meeste werkgevers oplossen door werknemers voortaan zelf voor een deel hun reiskosten te laten betalen.
- Slechts 19 procent van de werkgevers geeft aan de reiskosten voor hun werknemers voor hun rekening te willen nemen.
- Ruim een kwart (27%) geeft zelfs aan dat zij hun personeel voor een groot deel (of in ieder geval voor meer dan de helft) zelf de kosten voor woon-werkverkeer wil laten betalen.
“Voor veel werknemers kan dit erg vervelend zijn, zeker met het oog op de hoge brandstofprijzen,” zegt Kees Brammer, onderzoeker bij Panteia. “Hoewel het verstrekken van een reiskostenvergoeding nooit een verplichting is geweest voor werkgevers, ervaren ook zij het als een negatief effect van de maatregelen uit het crisispakket, zo blijkt uit ons onderzoek.”
Tip
In de werkkostenregeling (WKR) zijn kilometervergoedingen tot 19 cent op dit moment gericht fiscaal vrijgesteld. Als de woon-werkkilometers hier uitgehaald worden, ofwel belast individueel loon zijn dan wel aangewezen worden als werkkosten, gaan zij vallen onder de 80 procent eindheffing. Voor zover een werkgever de 1,4% vrije fiscale ruimte in de WKR niet geheel benut, kan hij daar gebruik van maken ter compensatie van het vervallen van de genoemde gerichte vrijstelling. Maar dat zal slechts voor weinig werkgevers het geval zijn.