Door de langzaam terugkerende krapte op de arbeidsmarkt kunnen werkgevers maar beter zorgen voor goede secundaire arbeidsvoorwaarden. Ook belangrijk is het op orde krijgen van de uitdagingen rondom de zzp-economie met oog op die arbeidskrapte. Maar er is meer: 2017 wordt ook het jaar van een beter huwelijk tussen HR en IT. Andy Verstelle en Marcel de Brauwer, de oprichters van HR2day, signaleren een vijftal trends.

1. Aantrekkende economie zorgt voor krapte op de arbeidsmarkt

Het was jarenlang geen thema, maar de krapte op de arbeidsmarkt komt weer terug: er komen meer banen omdat de economie aantrekt. Dat betekent dat werknemers meer risico’s durven nemen, zich mogen, willen en gaan ontwikkelen en meer vanuit een veilige positie om zich heen kijken naar nieuwe uitdagingen. En dus moeten werkgevers meer aandacht besteden aan het werven, vasthouden en doorontwikkelen van medewerkers. Een voordeel daarbij is dat functies niet altijd meer vastomlijnd hoeven te zijn, maar mee kunnen ‘groeien’ met de ontwikkeling van de medewerker (job crafting), zodat deze optimaal op elkaar aansluiten.

2. Secundaire arbeidsvoorwaarden worden belangrijker

Nu de economie aantrekt, moeten werkgevers weer goed nadenken over hun eigen aantrekkingskracht voor huidige en toekomstige medewerkers. Dit leidt er ook toe dat secundaire arbeidsvoorwaarden belangrijker worden, iets wat naadloos aansluit bij de verdere individualisering die we zien in de hele maatschappij. Voor bijvoorbeeld een individueel keuzebudget was jarenlang geen ruimte, maar dat is komend jaar weer helemaal terug. Werkgevers zetten ook voor toekomstige werknemers hun beste beentje voor en geven ze de keuze: geld of tijd, al naar gelang de persoonlijke voorkeur. Daarbij zien we vaak ruimte voor een budget waarmee werknemers zelf de verantwoordelijkheid krijgen voor hun eigen ontwikkeling. Werknemers kunnen zo meebewegen met de veranderende interne en externe arbeidsmarkt door te investeren in hun eigen inzetbaarheid.

3. HR en IT gaan nauwer samenwerken

HR en IT hebben van oudsher geen gelukkig huwelijk. Historisch gezien wist HR zich ook het langst te onttrekken aan het juk van de IT-afdeling. HR gaat over mensen, en vertegenwoordigt al vanaf het begin de ‘zachte’ kant van het bedrijf. Dat huwelijk verbetert echter langzaam maar zeker. Dit heeft enerzijds te maken met de vergaande decentralisatie waardoor technologie (web, smartphone, workflow) belangrijker worden. Maar zeker ook omdat persoonsgegevens, en wie wat daarmee mag doen, steeds kritischer bewaakt worden. Deze gegevens moeten goed beveiligd worden. Daarvoor klopt HR steeds vaker bij de IT-afdeling aan.

4. Werk- en eigen tijd lopen steeds vaker en meer door elkaar heen, en dat is prima

Voor steeds meer werknemers gaan werk- en eigen tijd door elkaar heen lopen. Wie in zijn of haar werk niet gebonden is aan een bepaalde tijd of locatie, is in staat de dag flexibeler en slimmer in te delen. De werknemers staan niet in de file, maar eten in plaats daarvan samen met hun gezin. Deze mensen gaan ‘s middags boodschappen doen, en halen die tijd in als de kinderen in bed liggen. Voor hen is dat geen bezwaar, het hoort bij hun levenswijze. Daarnaast zullen met name de millennials die bij steeds meer bedrijven aan de slag gaan ook tijdens werktijd via chatprogramma’s en sociale media in contact blijven staan met hun privé-omgeving. Algemeen zien we dat het resultaat steeds meer centraal staat in plaats van de traditionele 9 tot 5 aanwezigheid.

5. De zzp-economie is voor bedrijven nog steeds een organisatorische uitdaging

De huidige wet wil de zzp’er duidelijk een zzp’er laten zijn. In de praktijk blijkt het vrijwel onmogelijk dit in werkbare procedures te vatten. De zzp-economie zou moeten leiden tot verdere flexibilisering voor medewerkers en kostenverlaging voor werkgevers. Maar het stelsel is te complex geworden om te kunnen bepalen wie zzp’er is, en wie niet. Ondertussen worden zzp’ers maar via een payrolling constructie ingehuurd. Een paar jaar geleden werd nog gedacht: nooit meer een vast contract, iedereen wordt zzp’er. De behoefte aan vrijheid onder werknemers, en niet 30 jaar lang voor dezelfde werkgever willen werken, pakt toch anders uit. Voor 2017 wordt het pleit voor zzp’ers nu eindelijk beslecht: een nieuwe wet, of een nieuwe invulling van het begrip.