We leggen de lat hoog, zegt Susanne Koenders, programmamanager van de HR-opleiding aan de Hogeschool van Amsterdam: “Ze moeten de zaken zelf runnen, inclusief de marketing, het uitbrengen van offertes en het aan het werk houden van de adviseurs. Ze krijgen te maken met alle denkbare praktijkvragen. Zo merken ze bijvoorbeeld dat de opdrachtgever soms zelf deel van het probleem is, dat mensen geheime agenda’s hebben en er politieke spelletjes gespeeld worden. Daardoor zie je dat ze ook hun krachtcompetenties gaan ontwikkelen. Dan komen ze in situaties waarin ze wel met de vuist op tafel durven te slaan en elkaar de waarheid zeggen.”
Daarnaast is Koenders er van overtuigd dat social media de studenten een enorme voorsprong kunnen geven in het leren kennen van de praktijk. Zij adviseert hen zo snel mogelijk actief te worden op LinkedIn en flink te twitteren om in de praktijk te kunnen meepraten. “Dan beland je direct tussen mensen die verstand hebben van de onderwerpen, er ervaring mee hebben en vragen stellen waar organisaties concreet tegen aan lopen. Het levert je feedback op van veel meer mensen dan je ooit tijdens je stage zult krijgen. Studenten hebben de HR-praktijk in hun smartphone.”
Kanjers en uitblinkers
Al is de aansluiting tussen opleiding en praktijk dan nog niet ideaal, een niet onaanzienlijk deel van de afstudeerders slaagt erin betrekkelijk snel een geschikte baan te vinden. Zo merken stageorganisaties die studenten wel uitdagen, dat de meesten het niveau goed aankunnen. Daar mogen ze vaak meteen blijven. Zo’n 40 tot 50 procent van Koenders’ studenten vindt op die manier dan ook direct een baan. De aansluiting is er in veel gevallen dus wel. Los daarvan hebben de echte uitblinkers sowieso weinig moeite om een geschikte baan te vinden. Koenders: “Sommige organisaties pikken de kanjers er feilloos uit. Bij Microsoft en Generali vind je veel oud-studenten van ons. Die weten vaak precies wie ze van de nieuwe lichting moeten hebben. Daarbij bewijzen social media opnieuw goede diensten.”
Lees het hele artikel over de frictie tussen HR-scholing en beroepspraktijk.